[ Abdullah Aymaz] Bu asırda ikinci dehşetli hal

Arabî Hutbe-i Şâmiyenin Mukaddimesinde bahdettiği “Dehşetli  Hâl” ile ilgili fenden gelen dalâletler ve inadî küfürden gelen temerrüde karşı, Üstad Bediüzzaman Hazretleri diyor ki: “İşte Cenab-ı Hakka hadsiz şükürler olsun ki, bu zamanın tam yarasına bir tiryak, bir ilaç olarak, Kur’an-ı Muciz’ül-Beyân’ın mânevî bir mucizesi ve parıltıları bulunan Risale-i Nur, pek çok muvâzene ve mukayeselerle en dehşetli inatçı inkârcıları, Kur’an’ın elmas kılıcı (tatmin edici delil ve isbatlar) ile kırıyor. Ve kâinatın zerreleri adedince Allah’ın varlığına ve birliğine ve iman hakikatlerine dair, hüccet ve delilleri gösteriyor ki, yirmi beş seneden beri (artık şimdilerde yüz seneye yaklaştı)  en şiddetli hücumlara karşı mağlup olmayıp galebe etti ve ediyor.”

Bu hususa dair bazı hâtıraları misâl olarak anlatmak istiyorum:

Bir profesör arkadaşım şunları anlatıyor: “Biz lisede okurken İzmir Karşıyaka’sa sadece Cuma namazlarını kılan gençlerdik. Ege Üniversitesinin Biyoloji bölümünü kazanıp derslere başlayınca, sol faaliyetleri yürüten inkârcı öğrenciler benimle meşgul olmaya başladılar. Hiçbir hazırlığım olmadığı için onlara cevap veremiyordum. Ama gittikçe direncim kırılıyordu. En son Sökeli bir öğrenci anfide sözleriyle benim inancımı bitirdi…  Ben de bitmiştim. Meğer bir Cuma namazlık bir iman bile ne kadar önemli imiş. Dünyam yıkıldı gözlerim karardı, derin bir boşluğa düştüm. Her şey boş diye intiharı düşünmeye başladım. Sökeli kalkıp gitti. Arka sırada bizi dinleyen Hizmetin evlerinde kalan ve Matematik bölümünde okuyan bir öğrenci varmış. Hemen yanıma geldi ve “Arkadaşım, hiç çekinme ve korkma, onun iddialarının hepsini çürütecek deliller ve hakikatler var.” diyerek cebinden küçük bir kitap çıkardı; Risale-i Nurlardan 23. Lem’a olan Tabiat Risalesi imiş. Başladı okumaya… Zaten eczane misalini okuyup izah edince imanım daha güçlü bir şekilde yerine geldi… O arkadaş sağ olsun o kitabı okuy