[Abdullah Aymaz yazdı] Dizlere derman, gözlere fer

Büyüğümüz, “Izdırap  ilham kaynağıdır. Onun için ızdırap duygusu tetiklenmeli, bir avuç kor gibi vicdanlara serpiştirilmeli tamim edilmelidir. Izdırap uykusuz kalma demektir ama, duygu ve düşünceleri doğurgan yapan da yine ızdırap ve dertlenmedir. Dertsizler hep yerinde sayarlar.” demişti. 

Gerçekten de öyledir. Efendimiz (S.A.S.)  “Kur’an hüzünle indi… Hüzünle okunmalıdır.” buyuruyor. Onun tefsirleri Risale-i Nurlar ve Pırlanta Serileri de seviyelerine göre öyledir… Onlardan da, “Bana ne diyorlar, ne mesaj veriyorlar? Hangi dertlerimize devâ oluyorlar?” diye can kulağı ile dinleyen ve bütün hissiyatiyle muhatap olanlar gerçek istifadeyi temin edebilirler.

Cenab-ı Hakkın bu Hizmet’e bir ihsanıdır ki, biz eğer irademizle üzerimize düşenleri yerine getirmezsek, Cenab-ı Hak, cebr-i lütfî kabilinden bizler için çâr nâ çâr, uhdemize verilen, omuzumuza yüklenen mukaddes emaneti yerine getirecek atmosfer ve zeminleri hazırlayarak böyle bir yolla bile olsa yerine getirtiyor…

Dikkat edersek 1993’ten beri bize “Hiçbir imkânınız yoksa hamallığa razı olun, dünyaya  birer tohum gibi dağılın “ mesajı veriliyordu. Tam yerine getiremediğimiz için hem de bir zâlim eliyle, o yola zorlanıyoruz.

Ama zulümlü, gadirli bir yoldayız…  Dikenli, işkenceli zeminlerde ilerliyoruz. Herşey gelip geçiyor ama sineleri delip geçiyor. Buna rağmen Elhamdülillah çok güzel nağmeler de maneviyat artıran hatıralara da gönüllerimize misafir oluyor. 

Aşk ve  şevkleri artırıcı müjdeleri de parça parça olsa da alıyoruz.

Onun için aktif sabır içinde gücümüz yettiği kadar, hatta biraz daha zorlayarak, Hizmet’e inhimak ederek, gayretlerimiz