[ ANALİZ] Anayasa Mahkemesi suç üstü yakalandı...

Hukuk uygulamamız son yıllarda bağlı hakimler nedeniyle tarihe kara ve utanılacak bir dönem olarak geçecek hale geldi. Siyasetin ve idari gücün karşısında zayıf olan bireylerin temel hak ve özgürlüklerini korumakla görevli ve kuvvetler ayrılığı ilkesinde denge ve kontrol vazifesi üstlenen yargı organı adeta hayati fonksiyonlarını kaybetmiş, adaletin yanında olmaktansa devletin, daha doğrusu devlete sahip olduğu düşündüğü birisine tasmalık yarışına girmiştir. 

Hangi yargı başkanı ağzını açsa “en çok ben sana sadığım” mesajı ile zilletlik, onursuzluk ve acınası durumunu açığa vuruyor. Yargının ve baronun tepe noktalarını işgal eden bu insanlar, temel hakların uluslararası endekslerle yerlerde süründüğü ülkenin ve adaletin itibarini artıracaklarına, bir kemik bekledikleri efendilerinin gönlünü hoş tutma çabası içerisindeler.

Hiç utanmadan önlerine yüzde yüz gelecek mağduriyetler açısından önceden basın yoluyla veya kendi resmi sitelerinde açıklamalar yaparak görüşlerini belirtiyorlar.

Bu pervasızlığın en çok ortaya çıktığı yer ise Anayasa Mahkemesi Başkanı olmak için efendisine bağlılık yemini yaptığı konuşulan ve bu suretle en kıdemsiz üye olmasına rağmen AYM teamüllerine aykırı olarak bağlılık yemini nedeniyle Başkan seçilen Zühtü Arslan’ın temsil ettiği AYM olmuştur. Oysa bu insanlar hakları korumak adına anayasal yemin altına girmişlerdi. Gerçi bir değeri/kutsalı olmayan için yeminin de bir etkisi olmaz. Bu tipler güç döndüğü zaman en başta efendisine ihanet ederler.

Emir komuta zinciri içinde çalışan bu yapılar, kendi oluşturdukları suç örgütünün eylemlerini örtmek amacıyla Cumhuriyetin kuruluşundan bu yanı hatta Habil/Kabil olayından (bakınız on bin sayfayı aşan Selam Tevhid iddianamesine) itibaren meydana g