[Safvet Senih yazdı] Derdi olmayan adam

M. Fethullah Gülen Hocaefendi diyor ki: “Osman Bektaş Hocaefendi, ‘Herkese bir dert var, bu âlemde mukarrer/Rahat yaşamış var mıdır gürûh-u ukalâdan" beytine misal verirken şöyle bir hadise anlatmıştı. Doğu’da ulema namaz vaktinden evvel gelip şadırvan etrafında SOHBET ederlermiş. 

Halk da bu esnada merak ettiği mevzuları sorma imkânını bulurmuş. Bir gün birisi şöyle bir şey sormuş: ‘Hocam, bizim köye minare yapılması mümkün değildi. Ben de -Eğer bizim köye minare yapılırsa, oraya eşekle çıkacağım' diye yemin ettim. Şimdi de MİNARE yapıldı. Yeminim ne olacak?’ Soru sorulan Hocaefendi sanki soruyu hiç duymamış gibi yapar ve diğerlerinin konuşmalarını dinler. 

Herkes bir takım dertlerden şikâyet etmektedir. Sadece biri Allah’a şükür, benim HİÇ BİR DERDİM YOK  demekte ve hiçbir derdi olmadığını söylemektedir. Bunun üzerine Hocaefendi, soruyu soran adama dönerek, ‘Binin şunun sırtına, çık minarenin tepesine, yeminini yerine getirmiş olursun’ der.”

Büyük Dertlinin, dertli talebesi Zübeyir Ağabeyimiz bir sıkıntı münasebetiyle şöyle demişti: “Eğer kağıt ve mürekkebi yok etseler, derimizi kâğıt, kanımızı mürekkep yapıp bu Kur’an hakikatlarını yazmaya azimliyiz!”

Sıkıntılar ve doğumlar konusunda M. Fethullah Gülen Hocaefendi şöyle diyordu: “Bir ölçüde iman ve Kur’an’a Hizmet yolunda bulunan BAHADIRLARIN değişik şekilde sıkıntılar çekmesi karşısında, ‘Benim de her gün doğum sancısı misilli değişik sıkıntılara katlanmam gerek’ diye nefsimi iknâ etmeye çalışıyorum. Fakat neylersin ki; etten-kemikteniz ve değişik duygularla, düşüncelerle örgülenmiş bir varlığız. 

İşte böyle bir mâhiyete sahip olması itibarıyla insan, düşmanlardan gelen her türlü ezâ, cefâ ve sıkıntıya katlanıyor da –yakından tanıyanlar buna şahittir– fakat tıpkı düşmanlar gib