[Abdullah Aymaz ] Sözlere Besmeleyle giriş

Üstad  Bediüzzaman’ın daha görmeden keşfettiği ve Sözlerin girişinde bahsettiği Hulusî  Ağabeyimiz, Barla’ya ziyarete  gittiğinde yedi sekiz misafirin de olduğu bir sırada  Üstadın önüne ancak bir çocuğu doyuracak kadar bir yemek getirilir. Hulusî Ağabeyimizin aklına bu kadarcık şey kime yetecek, diye geçer. Fakat Üstad Hazretleri: “Bu nimetin evvela bir fiyatını verelim” der. Sonra yedi-sekiz misafirden her birinin teker teker yüzüne bakarak “Bismillahirrahmanirrahim” der, tane tane telaffuzla duya duya ve doya doya Besmele çeker. Herkes için böyle birer Besmele çektikten sonra “Buyurun!” der. Bu nimet Besmele bereketiyle hepsine yeter, artar bile… Bütün bunları Hulusî Ağabeyimizin kendi konuşmasından  işittim. Arkasından şunları ilave etti…

“Kars’ta yanımda iki arkadaşımla bir ziyarete gitmiştik. Akşam vakti… Geleceğimizden ev sahibin haberi yok. Onlar da karı koca, önlerine bir tas patates  yemeği koyup yerlerken biz gelmişiz. Yanımdaki iki oburu da görünce ‘Bu yemek kime yeter’ düşüncesiyle telaş ederken, ona ‘Telaşa gerek  yok’ dedim ve Barla’da Üstad’ı, ziyaretim sırasında şahit olduğum Besmele gerçeğini anlattım. Hep beraber Üstad Hazretleri gibi yavaş yavaş, duya duya ve doya doya Bismillahirrahmanirrahim dedik. Dişlerinin kovuğunu  bile doldurmaz zannettiğim o patates yemeğini bizim oburlar bitiremediler bile…”

Emekli olup memleketi Elazığ’a yerleştikten sonra her ikindi namazından sonra Hulusî Ağabeyimiz dersanede Risaleleri izah ederdi. Ben de 1974/1975’te derse katılmıştım. Yirminci Mektubun ikinci bölümünden bir yer okunuyordu, Ağabeyimiz de herkesin anlayabileceği şekilde çok güzel izah ediyordu. Bir genç itirazvârî, “Bu şekilde izaha ne gerek var?” dedi. Bu saygısızlığa karşı Ağabeyimiz, “Ben Üstad Hazretlerine böyle ders yaptığımı anlattım. O da bunu kabul etti. Siz neci olu