[Abdullah Aymaz] Yu’cibü’z Zürrâ

Kur’an-ı Hakîm, “Onların İncil’deki meseli şöyledir: Öyle bir ekin ki, filizini  çıkarmış, sonra da onu kuvvetlendirmiş, derken kalınlaşmış de artık gövdesi  üzerinde  doğrulmuş: öyle ki ekenlerin / ekincilerine hoşuna gider, kâfirleri de öfkelendirir.” (Fetih  Suresi, 48/29) buyuruyor. 

Âyetlerin kelimelerinden çıkan işaretler:

İbretlik bir temsil: Bakıyoruz iki grup insanlardan bir grubu çukur kazmakta, öbür grup da hemen çukuru doldurup kapatmakta… Sonra öğreniyoruz ki, aslında başka bir grup daha varmış. Bunlar birinci grup çukur açınca oraya fidan dikiyorlarmış. Öbürleri de toprakla fidanın etrafını dolduruyorlarmış. Ama fidan dikenler engellenince, boşu boşuna çukurlar kapatılıyormuş…

Meşhur Şarlo’nun makine medeniyetini kritik eden bir filmi vardır. Modern otomatik bir makine yapılmıştır. Bu makinenin bir kolu omlet yapmakta ikinci kolu omleti fabrika işçisinin ağzına sunmakta üçüncü kolu ise ağzını silmektedir. İkinci kol ârızalanıp iş yapmaz hale gelince üçüncü kol durmadan ağız silmeye devam etmektedir.

Şimdi bir ülkede gençlik yetiştiren ve ülkeyi geleceğe hazırlayan bir Hizmet vardır. Gençleri eğitim, köke ve öze bağlı mâneviyatla beslemektedir. Ama birileri fidan gibi gençleri yetiştirmekten engelleyince bu sefer boşuna gayretler, aç-muhtaç fakat ağzı silinen fersizler ile ülkeyi doldurmaktadır. Fakat kıyamete ayarlı bu Hizmet’in adanmış ruhlu mensupları meseleyi bütün cihana yayıldıkları için faaliyetleri de dünyaya yayılmıştır. Yetiştirilen nesiller de kuvvetlenip gövdeleri üzerinde yükselmişlerdir. Kışa, kara buza, fırtın