Acziyetin çürük meyvesi; başıbozuk!

Muhalefet liderine yönelik beklenen ve sürpriz olmayan fiziki saldırı için birbirleri işe şaşırma yarışına giren havuz medyası rol yapmayı da beceremiyor. Sürpriz değildi. İBB eski başkanı dışarda olsaydı, ona yapacaklardı. Son günlerde ana muhalefet lideri, Saray'ın sinir uçlarına dokununca piyango ona vurdu.

Sistem ve Saray'a ölümüne angaje olan yazar-çizer takımı ani değişimlerde kostüm değiştirip demokrasi havarisi oluvereceklerine inanmışlar. Bu kadar hızlı rol değişimi “benim!” diyen aktörlerin bile harcı değil. Ne diyecekler ki? Bilinen, banal ve klişe paylaşımlar.

 

Neymiş efendim, “Atılan yumruk muhalefet liderine değil demokrasimize atılmış!” İyi ama, iktidarın demokrasi diye bir derdi olmadığı gibi, havuz medyasının da böyle bir arayış ve kalite peşinde olduğuna şahit olmadık.  Öyle olmadığı için, başta eski ana muhalefet lideri ve TBMM'de muhalefet sıralarını dolduranlar, sırtını iktidara dayayan maganda, şehir eşkiyası ya da kabadayıların hışmına uğramaktan kurtulamıyorlar. Yumrukların hedefine sürekli muhaliflerin takılıyor olması bu yüzden rastlantı değil. Düşük kaliteli siyasi figürler, bu saldırganlıkları ile parti sıralarında kahraman muamelesi görüp terfi ediyorlar. Düşük kaliteli iktidar vitrini için bu tür ucuz profiller de pek kötü durmuyor hani!

Mevcut iktidar ve Saray sayesinde siyasi işleyiş tam bir bit pazarı müzayedesine dönüştü. Hatta bir bataklık desek, abartmış sayılmayız. Siyaseti kendi sınırları içinde tutabilecek hiçbir ahlaki kural ve norm kalmadı. Aynen anayasa gibi; yazılı olarak var ancak kimsenin taktığı yok. Saray'ın ağzından çıkan kanun oluyor. Hazret sokak röportajlarını “Huruc ala's-Sultan!”, devlete başkaldırı kategorisine dahil edince, zavallı gazeteciyi karga-tulumba hapse atıverdiler. Suçun oluşup oluşmadığına bakmaya gerek yok. İçerde bir çaresine bak