Alman Sosyalizmi

Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Hakikat Çekirdekleri-2’de sosyalistlik hakkında şöyle diyor: “Sosyalistlik düsturları, İslâmiyet’in esaslarını bozamaz. Şu sefih medeniyet, bozuyor. Hem çok pahalı düşüyor. Zira maddiyunluk ve engizisyonluk mayası ile neşvü nemâ bulup gelişen şu hazır medeniyet, pek çok aldatıcı ve teşvik edici vasıtalarla donatılmıştır ve cazibedardır. O sihirbaz, din, namus ve fazilet mukabilinde kendini satıyor. Şa’şaalı bir hayatı gösterip takdim ettiğinden dinden, namustan, faziletten fazla rüşvet alıyor, Sosyalistlik ise; basit, sade bir hayatı takdim ediyor. Ona mukabil, kimseyi dininden, imanından, namusundan büyük bir hisseyi fedâ etmeye mecbur etmediği gibi; kimse de kendinde mecburiyet hissetmez.” 

“İnsan, gıdaya ihtiyacı gibi, zevke de bir ihtiyacı var… Nefis ve hevâ cihetinde tatmin edilmezse; ruh ve hidayet zevkini arayacaktır. İki adam birisi seni şaşaalı, câzibedar, eğlenceli bir ziyafete teşriflerle davet eder… Diğeri, sade bir yerde basit bir çorbaya seni çağırır. Birincisine değil cemaat sünnet, belki namazı da terk edersin, gidersin. İkincisine, sünneti de terk etmezsin. Birincisi medeniyet (vahşi kapitalizm) ikincisi sosyalistliktir.”

Üstad Hazretleri 1953 senesinde Vukufsuz Ehl-i Vukua Cevap başlığı altında şöyle diyor: “Hayrete sebep bir taarruzdur ki, kırk küsur sene evvel yazılmış ve tekrar tekrar tab’edilip basılmış bir maddeyi, Urfa Ehl-i Vukufu bütün bütün yanlış mâna vererek hem güya bu sene yazılmış diye bir propaganda nâmı vermişler. O mesele budur: “Eski Harb-i Umûmînin (Birinci Dünya Savaşı’nın)  başında ve içinde, o harpte müttefikimiz olan Almanla alâkamızı kırmak ve Batılılaşmak perdesi altında Protestanlığa, yani siyaseti dinsizliğe âlet yapmaya çalışan bazı münafıklar diyordular ki,  ‘Alman, Sosyalistlikle gidiyor, bizim dinimize zarar verecek.”