Asgardia’ya Utanmazlık Müzesi

Aslında ülkede değişen bir şey olmadığını, deriniyle yüzeyselliğiyle devletin tüm birimlerinin aynen devam ettiğini artık gün aşırı görebiliyoruz. Değişen sadece gücü elinde tutanların kimlikleri. 

Önceki vesayetçiler seküler hayatı dayatan katı laik ve ulusalcı zihniyetti, şimdikiler ise bunun tam zıt ucuna konuşlanmış, zalimlikte, tahammülsüzlükte milim farkı olmayanlar. 

Hatta daha zalim, daha tahammülsüz diyebiliriz. 

Bunu bizzat önceki zalimler de teyit ediyor zaten. Vaktiyle iktidarın kucağına yerleşip her türlü zulmü alkışlamış, ötekine hayat hakkı tanımamış, ancak bugünkü iktidarın savurmasıyla zar zoru bir köşeye ilişmiş olan eskinin zalim maşaları bile, “Biz bile bu kadarını yapmamıştık” diyorlar. 

Gerçi diyene değil dedirtene bakmak lazım. 

Şurası kesin, dünün mazlumlarının eline güç geçince dünün zalimlerine rahmet okutturacak kadar zalimleşebiliyorlar. 

Söz gelimi başörtüsünden dolayı vaktiyle sıkıntı çektiğini her fırsatta ifade eden, ancak bugün reisinin uçağından inmeyen yazar şeysi, kalkıp “Darbecileri konuşturmayın, kafamız karışıyor” diye yazabiliyor. 

Yani mahkemeye filan gerek yok Reisimiz başta olmak üzere, biz zaten mahkum ettik, gerisi önemli değil, demeye getiriyor. 

Bunlar böyle de eskinin zalimleri, bugünün demokrat kesilen muhalifleri çok mu farklı?

Asla!

En küçük bir olayda bir bakıyorsunuz fabrika ayarlarına dönmüş, en az iktidardakiler kadar faşist ve zalim olabiliyorlar. 

Nuray Mert meselesi…

Beğenirsiniz beğenmezsiniz, o kısım ayrı…

Bi milyon tane yazısı var Nuray Mert’in hoşuma gitmeyen. 

</