Başbakan yardımcısı kafaları karıştırdı

Uzun yıllar İstanbul'da çalışmış Avrupalı meslektaşımla 2 yıldan sonra açılan 17. faslı konuşuyoruz. Güzel Türkçesi ile “Valla mülteciler olmasaydı, Türkiye'nin 3 bakanı bu binanın kıyısından geçemezdi” dedi. Türkçeyi sonradan öğrenen bir yabancı için veciz laflar.

Zaten 17. başlığa ‘mülteci faslı' deniyor Avrupa'da. Diplomatlar da yazılmamak şartıyla ilişkinin son derece faydacı olduğunu, mültecilerin durdurulması karşılığı birtakım sözler verildiğini, ilişkilerdeki ‘yeni baharın' Türkiye'nin AB kriterlerine yakınlaşması ile hiçbir alakası olmadığını, bizim bakanların çok sevdikleri ifadeyle ‘yeniden canlanmanın' aslında ‘yalancı bahar' olduğunu açık seçik söylüyorlar.

Orta ve üst düzey AB bürokratlarında bir tür mahcubiyet, eziklik, çaresizlik tavrı giderek daha fazla hissediliyor. Türkiye'de korkunç şeyler yaşandığını çok iyi biliyorlar. Koza İpek Grubu'nun nasıl yağmalandığını, Samanyolu'nun susturulduğunu, Can Dündar'ın bile paralel paranoyasıyla hapse atıldığını, iktidarın seçimleri kazanmak için Kürt meselesinde olduğu gibi son derece kıvrak hareketlerle az önce ‘ak' dediğine şimdi ‘kara' diyebildiğini gayet yakından takip ediyorlar. Sorun, başta Almanya olmak üzere üye ülkelerin de mülteci kriziyle karşılaşınca aynı kıvraklıkta cevap verip, ilkelerini bir süreliğine dondurmuş olmaları. “Çok üzülüyoruz ama bir şey yapamıyoruz.” diyorlar.

Bu yüzden olsa gerek iktidar 2 yıllık aradan sonra açılan faslın Türkiye'yi Avrupa'ya daha da yakınlaştırdığı, ülkenin daha demokratik ve özgür olduğu mesajını vurgulamak için önceki günkü toplantıya 3 bakanıyla katılıp şov yapmaya çalışırken, AB meselenin mülteciler olduğunu net ifadelerle kamuoyuna duyurdu. Avrupa basınına yansıdığı gibi 28 AB üyesinin çoğu toplantıya müsteşarlarını ya da elçilerini gönderdi. Avusturya'nın genç Dışişleri Bakanı Sebastian Kurz, sözü eğip bükmeden Avrupa'nın konuya yaklaşımını özetledi: “Konu, mülteci