Basiret ve kriter fukaralığı

Türkiye’de seçim atmosferine girildiği bugünlerde yine ortalık toz duman. Sanki bir ölüm kalım savaşı veriliyormuş havası estiriliyor. Gerçi bir kesim için öyle de sayılır. Toplum seçime giren partilerce gerildikçe geriliyor. Allah korusun, birileri tarafından iş, planlı bir şekilde ülkeyi birbirine katacak noktaya taşınıyor. Bir seçim olayının bu kadar büyütüldüğü ancak üçüncü dünya ülkelerinde görülür. Demokrasi ve hukukun hâkim olduğu hiçbir ülkede böyle, ölesiye bir seçim kampanyası yürütüldüğüne şahit olunmaz. 

   

Bugünkü seçimlerin AKP ve şürekası tarafından kendi tabanlarına bir ölüm kalım meselesi olarak sunulduğunda şüphe yok. Onların bu agresif tavırları diğer siyasi kanatları da geriyor. Bu ortamda en çok galeyana gelen, bağışlayın gaza getirilen kesim Diyanet ve tarikat çevreleri, cami cemaati, Hacı abi/abla diyebileceğimiz orta dindar sınıf denilebilir. Onlar meseleyi hala dini bir konu olarak algılamaktalar. Hatta bilhassa böyle algılamaları için aylardır dezenformasyona  maruz bırakılmaktalar. 

Bazı tarikat şeyhleri Youtube hocaları da bu işin taşeronluğunu üstlenmiş durumdalar. Muhalefetin bilhassa CHP’nin yakın geçmişinde dindar kesimin ‘din elden gidiyor’ türünden algılarını güçlendirecek uygulamalarının olduğu bir gerçek. Buna rağmen muhalefetin Türkiye’nin bir realitesi olan seçmenler arasında önemli bir yekûn teşkil eden ve genellikle büyük şehirlerde, camii etrafında kümelenen, kasaba ve köylerde yaşayan emekli veya çiftçi ve küçük esnaflardan oluşan Diyanet, tarikat çevreleri camii cemaati ve dindarlara yönelik, kucaklayıcı, kalıcı bir strateji geliştiremedikleri de, hala ortada duran başka bir gerçek. Yaşları elli ve üstünde olan bu kesimin bilinçaltında, CHP denilince ‘Din Düşmanı’ imajı hala taze duruyor. Muhalefet bu imajı değiştirici ciddi bir adım atmadığı/atamadığı gibi AKP ve ortakları da sürekli bunu kaşımaya, canlı tutmaya çabalıyorlar. Bugünkü i