Bir Atıf Ural vardı...

Ben Hizmet’i 55 sene önce tanımıştım ama Hizmet içindeki Ağabeylerin hepsini tanımıyordum. 1966’da yani 51 sene önce bir gün Hocaefendi bizi İzmir İmam-Hatip Yurdu öğrencileri olarak hepimize tarihi Kestanepazarı Camii içinde çok üzgün olarak Atıf  Ural Ağabeyimizden, onun vefatından söz ederek, Allah rızası için onun ruhuna dualar göndermemizi ve tevhid çekmemizi istedi… Arkasından o kadar öğrenci binlerce tevhid okuduk… Daha sonraları da Atıf Ağabeyimizin şahane Risale okuyuşundan, onun  yüzünden ulu bir divana çekilip hesap soruluşundan da bahsetti. Anladığım kadarıyla Hocaefendi, Atıf Ağabey gibi ihlas, sadakat kahramanı birisinin, aynen Üstad Hazretleri gibi mücerred kalmasını istiyordu. Onun için kendisine “Bu mesele seni alâkadar etmez!..” mealinde bir azar işitiyor. O zaman Atıf Ağabeyin, savcı olmasının ve evlenmesinin bir sır olduğunu bu ikazla anlamış oluyor.

1933 Kars doğumlu Atıf  Ural, 18 Eylül 1966’da 33 yaşında vefat etmişti. Liseyi Erzincan’da bitirip 1952 yılında Ankara Hukuk Fakültesine kaydolan Atıf Ağabeyimiz, normal sürede tamamlayabileceği okulu Hizmet-i İmaniye ve Kur’aniye için 6 sene uzatarak 10 senede bitirmiştir. Rahmetli Prof. Dr. Günay Tümer’in hemşiresiyle 1959 senesinde evlenmiş, Hukuk Fakültesini bitirdikten sonra savcı olarak Sason, Nusaybin ve Bozkurt’ta görev yapmıştır. Bozkurt’ta vazifeli iken, Ankara’da bulunan ağabeyi Kemal Ural’ı ziyareti sırasında rahatsızlanınca Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine kaldırılmış ve burada yatmakta iken ruhunun ufkuna yürümüştür…

Atıf Ural Ağabeyimizin 1955’te Risale-i Nur’un ilk neşredildiği yıllarda, Kıbrıs’tan matbaa malzemeleri gönderen Hizber Hikmetağalar’a yazdığı bir mektup var. Bu mektubu daha sonra Necmeddin Şahiner Ağabeye hediye etmiştir. Mektuptan bir bölümü buraya alıyorum: “Elhamdülillah, her tarafta Risale-i Nurların neşri ve yazması devam ediyor. Tahkikî imanı