Bir Başka Çizgi

Üstad  Bediüzzaman Hazretleri Dördüncü Mektup’ta bir parça MAHREM SIR’dan bahsediyor: “Ehl-i hakikatin bir kısmı, nasıl ki VEDÛD  ismine mazhardırlar ve âzamî bir mertebede o ismin cilveleriyle, mevcudatın pencereleriyle Cenab-ı Hakk’a bakıyorlar; öyle de şu hiç-ender hiç olan kardeşinize yalnız Kur’an hizmetine istihdamı hengâmında, o nihayetsiz hazinenin dellâlı olduğu bir vakitte RAHÎM  isminin, HAKÎM isminin mazhariyetine vesile bir vaziyet verilmiş. Bütün Sözler (Nur Risaleleri), o mazhariyetin cilveleridir. İnşaallah o Sözler, ‘Kime HİKMET verilmişse, ona çok hayır verilmiş; doğrusu o kimse büyük bir hayra mazhar kılınmıştır.’  (Bakara Suresi, 2/269)

Yirmi Altıncı Söz’ün Zeylinde ise şöyle diyor:

“Cenab-ı Hakk’a ulaşacak yollar (tarikatlar) pek çoktur. Bütün HAK  TARİKATLAR, KUR’AN’dan alınmıştır. Fakat tarikatların bâzısı, bazısından daha kısa, daha selâmetli, daha umumiyetli oluyor. O  tarikatlar  içinde, kısır anlayışımla Kur’an’dan istifade ettiğim ‘ACZ, FAKR, ŞEFKAT  ve TEFEKKÜR’ tarikatıdır (yoludur).”

Ayrıca Dördüncü Mektub’u  “İkinci”sinde Üstad şöyle diyor: “Der tarik-i Nakşibendi, lâzım âmed çar terk  (Nakşibendi tarikatında dört şey, terk etmek gerekir): Terk-i dünya, terk-i ukbâ, terk-i hestî, terk-i terk. (Dünyayı terk, âhireti terk, kendini terk, hatta bu terkleri de terk edip unutmak)” olan güzel, hoş fıkra birden hatıra geldi. O hatıra ile beraber birden şu fıkra doğup belirdi: ‘Der tarik-i acz-mendi, lâzım âmed çar çiz, (Allah’a ulaşma yolunda, O’nun sınırsız kudreti karşısında insanın, sonsuz âcizliğini rehber edinme metodunda dört şey gerekir); Fakr-ı mutlak, acz-i mutlak, şükr-ü mutlak, şevk-i mutlak, ey aziz! (Cenab-ı Hakkın engin ve sonsuz zenginliği karşısında Allah’a olan ihtiyacını bilme; tam bir âcizlik içinde olduğunu idrak etme; Cenab-ı Hakkın sonsuz nimetlerine