Bir okurun feryadı: Nefes alamıyorum, duanıza ihtiyacım var!

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Cuma, Ağustos 16 2019

Samanyoluhaber yazarı Dr. Ali Demirel bir okur mektubunu paylaştı.

Bir okurdan gelen feryat: Nefes alamıyorum, dualarınıza ihtiyacım var!

ALİ DEMİREL

Soru: Üç yıla yakın bi yerde ailemden ve sevdiklerimden ayrı dört duvar arasında yaşamaya çalışıyorum. O kadar yalnızım ki! Bazen duvarlar üzerime üzerime geliyor. Nefes alamıyor gibi oluyorum. Şeytan boş durmuyor elbette. Bu ifadelerimi halimden şikâyet olarak anlamayın lütfen. Her şey O’ndan. Sabır ve dua tek azığımız. Bunun bilincindeyim. Gün içinde çok boş vaktim oluyor. Bol bol Kur’an ve sekine duası okuyorum. Sizden isteğim bunun dışında özellikle böylesi kabz hallerinde okuyabileceğim dualar. Soruma cevap verebilirseniz çok sevinirim. Allah’a emanet olun. (Rumuz: Nefer)

Kıymetli kardeşim,

Uzun mailinizi buraya kısaltarak almak zorunda kaldım. Ancak yazdıklarınızı elbette satır satır okudum. Şükre, aynı zamanda duaya vesile olsun düşüncesiyle samimi arkadaşlarımla da paylaştım.

Yalnızlık duygusunu iyi bilir bu satırların yazarı. Süreç dolayısıyla o da bir müddet yalnız yaşadı.

Aslında yalnızlık, bir yakıştırmadır. Yalnız olsaydı insan, bir an dahi hayatını devam ettirme şansını elde edebilir miydi?

Bu şans sürekli devam etiğine göre demek ki bir Bir’le sürekli birliktelik var. Bu öyle bir birlikteliktir ki; O Bir’le, birlikte olmak, her şeyle de birlikte olmayı gerektirir. Çünkü o birlikte olunan “Bir”, her şeyin hem sahibidir, hem de onların ayakta tutanıdır.

O Bir, her zaman insanın inanç ve düşünce sisteminde “birlenmediği” için yalnızlık adı altındaki yalnızlıkta, seyahat etmeye hazır adaylardan medet beklenir bazen. Çünkü onlar da kendisi gibi fâni ve elinden bir şey gelmeyen âciz kullardır. O halde yalnızlığın onlarla giderilmesi ne kadar geçerli ve tutarlı bir yoldur?

Yalnızlık, yalnız k