Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız...

Albert Camus demiş ki, “Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın.” Resmi açıklama diyor ki, İstanbul’daki yeni yıl kutlamalarında 25 bin polis görev yapıyordu. Yine buna göre, terör olaylarının onlarcası önlenmiş!

Takımı 1-0 yenilen kalecinin, “Onlarca gollük pozisyonu çıkardım” demesi tabelayı kurtarır mı? Hele bu takımın sezon boyunca hiç galibiyeti yoksa, teknik direktörün “Rüya gibi bir ekibimiz var, iyi oynuyoruz, önümüzdeki sezonlara bakıyoruz” demesi ne anlam ifade eder. Yönetim onu orada tutmaya çalışsa bile taraftar bir süre sonra ıslıklar, ekip yenilenmek zorunda kalır. Geçelim… Bizim taraftara göre, olan biten, “rakiplerin komplosu!”

Siz değil 25 bin polis, 250 bin polisle bile önlem alsanız, sağlam istihbaratınız ve bu istihbaratı doğru değerlendiren terörü önleme timleriniz yoksa, anca böyle rakam verirsiniz. Olay olduktan sonra bile tecrübe gerekir, değilse elçi suikastındaki gibi tetikçiyi öldürür veya Reina katliamındaki gibi elinizden kaçırırsınız. Sivil veya resmi, Noel baba kostümlü güvenlik güçleri elbette gerekli, Batı’da da var (ve hiçbir yetkili bunları arkasına alıp fotoğraf çektirmez). Lakin işini iyi yapan 250 istihbaratçınız yoksa, daha çok canları teröre böyle kurban veririz. Olağanüstü Hal rejimi süresiz devam eder (belki de arzu edilen odur).

Resmi açıklamaları sorgulamayı bırakalı çok oldu. Niyetleri sorgulayalım. Tüm dünya yeni yıla havai fişeklerle girerken gece yarısından sonra neden bizim ülkemiz “Breaking News” konusu oldu, son dakika haberlerle yeni yıl umutlarımız çöpe atıldı? Üç buçuk yılı geçti, aynı şey: Bir ülkeyi bölmek, parçalamak için kötülük yüklü bir ekip biraraya gelse, bugün ülkenin ulaştığı noktayı tu