Bunların sebebi Erdoğan'ın Akşener korkusu

AKP, pratikte ömrünü tamamlamış bir parti. Çoktan partiler mezarlığında yerini alması gereken bir siyasi mevta idi. Gücü kalmadı. Birliği kalmadı. Düşünen ve aklını kullanan kesimlerin nezdinde bir kıymeti harbiyesi kalmadı. AKP denince Erdoğan’dan başka partiyi bir arada tutacak kimse var mı? Yok. Erdoğan ortak paydası dışında partilileri, bakanları, milletvekillerini bir arada tutacak bir isim var mı? Yok. Hiçbir bina tek sütun üstünde ayakta durmaz. Erdoğan dışında bir sütün var mı? Yok.

Bunun kaynağı Erdoğan’ın zatî zayıflığı. Yerimden edilirim diye partide önde gelen kimseye hayat hakkı vermedi. Kıyıma Abdullatif Şener’le başladı. Partiyi beraber kurdukları, kendisine gözü kapalı itaat eden Abdullah Gül’ü harcadı. Her dediğini papağan gibi tekrarlayan Ahmet Davutoğlu’nu darbeyle yıktı. Partinin önemli ismi Bülent Arınç’ı diskalifiye etti. Ve daha onlarca isim. Meşhur sözdür: “Büyük adamlar büyük adamlarla çalışır, küçük adamlarsa küçük adamlarla…”

Şimdi ise değerli yalnızlığıyla baş başa. Sağında damadı, solunda düşük profil başbakanı. Bu yalnızlığını ve zayıflığını ‘başkanlık’la onaracağını sanıyor.

Erdoğan partide birilerinin güçlenmesinden korktuğu gibi parti dışında muhalefetten de korkuyor. Kendisine rakip olabilecek her ismi yanına alarak sıfırladı.

Has Parti lideri Numan Kurtulmuş’u ‘Harun gibi geldiler Karun gibi oldular’ sözüne rağmen transfer edip Saray papağanı hâline getirdi. Demokrat Parti başkanı Süleyman Soylu’yu yanına alıp ‘Efkan’laştırdı. Soyadından korkup Tuğrul Türkeş’i devşirdi. Büyük Birlik Partisi başkanı Yalçın Topçu’yu Turizm bakanı yaparak teslim aldı.

CHP eski başkanı Deniz Baykal’ın kasetle gidişinin ardında Baykal’ın ifadesiyle Erdoğan vardı. Muhsin Yazıcıoğlu’