Değişen devirler ama değişmeyen cevirler

Bediüzzaman, Hazretleri Yirmi Dokuzuncu Mektubun Altıncı Kısım olan Altıncı Risalesinde talebelerini ikaz etmek için insan ve cin şeytanlarının sinsi hilelerinden altı tanesini ele almış ve aldanmamaları için âdeta alârma geçirmek istemiştir. “Sakın zulmedenlere meyletmeyin, onlara sempati duymayın. Yoksa ateş size dokunur” (Hûd Suresi, 11/113) âyetinin bir nevi tefsiri olarak, onların altı desiselerini akim bırakacak ve hücum yollarının altısını seddedecek mâhiyettedir.

Sinsi hilelerinden “Birinci Desise” (Kur’an-ı Kerim’de “İnsan ve cinni şeytanlardan bazısı, bazısına, yaldız sözler fısıldayıp telkin ederler.” (En’am Suresi, 112) âyetinin işaret buyurduğu üzere), insan şeytanları cinnî iblislerden aldıkları derse binaen, Kur’an cemaatinin fedakâr hizmet erlerini, makam sevgisi ve düşkünlüğü olan “Hubb-u câh” vasıtasıyla aldatmak ve kudsi hizmetten ve o mânevî, ulvî cihaddan vazgeçirmek istiyorlar… Şöyle ki: İnsan da, ekseriyet itibarıyla hubb-u cah denilen şöhret hırsı ve kendini beğendirme, şan ve şeref denilen riyâkârâne, halklara görünme, halk nazarında, kamu oyunda mevki sahibi olmaya, ehl-i dünyanın her ferdinde az-çok arzu vardır… Hatta o arzu için hayatını feda eder derecesinde şöhret-perestlik hissi onu sevk eder. Ehl-i âhiret için bu his gayet tehlikelidir, ehl-i dünya içinde gayet dağdağalıdır. Kötü ahlâkların çoğunun da kaynağıdır ve insanların da EN ZAYIF  DAMARIDIR. Yani onlar, bir insanı yakalamak ve kendilerine çekmek için, onun o hissini okşamakla kendilerine bağlarlar, hem onunla onu mağlup ederler. Kardeşlerim hakkında en ziyade korktuğum, bunların zayıf damarından ehl-i ilhadın (İslamın cibilli düşmanlarının) istifade etmek ihtimalidir. Bu hâl beni çok düşündürüyor. Hakikî olmayan bazı bîçâre dostlarımı o suretle çektiler, mânen onları tehlikeye attılar.”

Maalesef  bu süreçte hayretler içerisinde pek çoklarını gördük. İlk başlarda Gazeteciler ve Yazarlar Vakfına gelip “Yâ bize beş kat maaş veriyorlar… İstediğimiz yerde yazıp çizi