Depremin kaymağı Rönesans Holding’e

İktidarların temsil ettikleri toplumsal sınıfı gösteren en önemli göstergelerden biri kamu kaynaklarının nasıl kullanıldığı… Sınırlı kamu kaynaklarının toplumun en geniş kesimini oluşturan emekçilerin refahını arttırmak için kullanılıp kullanılmadığı iktidarın kimin adına hareket ettiğini gösterir.

Kamu kaynaklarının en yoğun kullanıldığı alanların başında kamu adına yapılan mal, hizmet ve yapım alımları gelir. Bunun en adil, rekabete en açık, en verimli kullanılma yolunun da açık ihale yöntemi olduğu tartışmasız. Ancak AKP iktidarlarının, yeni sermaye grupları oluşturmak, onları kamu kaynaklarını kullanarak güçlendirmek böylece de kendi gücünü tahkim etmek için açık ihale yöntemi yerine giderek daha fazla adrese teslim ihale yöntemlerini kullandığı biliniyor. Bunun, muhalefet etmek için ileri sürülen altı boş bir görüş olduğunu söylemek mümkün değil.

22 Ocak 2002 tarihinde yürürlüğe 4734 Sayılı Kamu İhale Kanunu, ilk hali ile büyük ölçüde AB standartlarına uygun olsa da AKP iktidarları döneminde yapılan 200’ün üzerinde değişiklikle tam bir rant aktarma aparatına dönüştü.

Özellikle de kanunun pazarlıkla alım yöntemini düzenleyen 21’inci maddesinin “b” bendinde yapılan düzenlemeler, iktidara ihaleleri istediği firmalara ve istediği rakamlara vermesini sağlayan olanakları sundu.

5’Lİ, 10’LU, 20’Lİ ÇETE

Son yılların özellikle kamu ihaleleri ile varlıklarına varlık katan şirketleri malum. Daha çok “5’li çete” ismiyle anılan bu grubun aslında 20’ye yakın şirketten oluştuğu, bu şirketlerin özellikle de pazarlık yoluyla yapılan ihaleleri büyük ölçüde kendi aralarında paylaştıkları sınırlı sayıdaki medya organları tarafından sık sık haberleştiriliyor. Bu sıralama zaman zaman değişmekle birlikte ilk 10’luk sıralama genellikle aynı kalıyor.

Beşli Çete olarak tarif edilen “Kolin, Kalyon, Cengiz, Makyol ve Cengiz İnşaat”ın isimlerinden oluşan zenginler liginin pazarlık yoluyla aldıkları ihalelere göre sıralaması da çoğu zaman değişmiyor. Bazen AKP iktidarı döneminde kurulan ve büyüy