[Dr. Ömer Özdemir yazdı] İşte olumlu sonuca ulaşmanın en kolay yolu

Kültür, bir toplumun bireylerinin ortak katkısıyla oluşmuş birikimi, zenginliği ve gelecek nesillerine bıraktığı en değerli mirasıdır. 

Her toplumun kendine özgü giyinme, yeme-içme, alış-veriş, satış, selamlama, güven, eleştiri ve bu yazının da konusunu oluşturan tartışma gibi maddi-manevi, somut-soyut değer ve davranışlarının kültüründen söz edilebilir. 

Tartışma denildiğinde akla genellikle Münazara, Açık oturum, Sempozyum, Panel, Forum vb. gelse de ben konuyu günlük hayatta karşılaşılan yönüyle ele alacağım. 

Sosyal medya, gazete gibi kamuya açık mecralarda veya yüz yüze görüşme ortamlarında sohbetle başlayan fikir alışverişinin ilerleyen zamanda düşünce ayrılıkları sebebiyle tartışmaya dönüşmesi yönüyle konuya açıklık getirmeye çalışacağım. 

Tartışmayı; akıl, fikir, kültür ve ilimdeki üstünlüğünü göstermeye, muhatabın ise cehaletini ortaya dökmeye çalışmak anlamında ele almıyorum. 

Bilakis, Üstad Bediüzzaman’ın ‘‘Medenîlere galebe çalmak ikna iledir.’’ tespiti kapsamında ve Namık Kemal’e mal edilen ‘‘Fikirlerin çatışmasından hakikat güneşi doğar. ’’ anlamındaki ''Bârika-i hakikat, müsâdeme-i efkârdan doğar.'' sözü bağlamında, her iki taraf için de faydalı sonuçlar doğuracak bir süreç olarak ele alıyorum.

Dil ve iletişim olgusu da tartışma kültürününde iki önemli etkendir. 

Bireyin davranışları, toplumsal ilişki tarzları ve sorun çözme yöntemleri ile tartışma üslubu, dili kullanış biçimi, iletişimdeki amacı ve eyleminin niteliği arasında bir örgü mevcuttur. 

Bireyin günlük hayatında ve toplumsal ilişkilerinde sorunların çözümüne olan yaklaşım tarzının; başka fikirlere açıklık, ön yargılardan sıyrılmak, dili kullanış biçimi ve tartışma kültürü özellikleri ile birebir bağlantısı vardır.