Duanın metafiziği ve hizmeti bitirmek...

“Dua; bir çağrı, bir yakarış ve küçükten büyüğe, aşağıdan yukarıya, arzdan, arzlılardan semalar ötesine bir yöneliş, bir talep, bir niyaz ve bir iç dökmedir.” Bediüzzaman hazretleri “Hattâ denilebilir ki, sebeb-i hilkat-i âlemin birisi de duadır.” der ve sonra “Muhammed-i Arabî Aleyhissalâtü vesselâmın  duası, bir sebeb-i hilkat-i âlemdir.” diyerek varlığın Efendimiz’in(sav) duasıyla vücud bulduğunu ifade eder.  Bediüzzaman Hazretleri zaten bir dua insanıdır. Tüm hayatı dua endeksliydi desek abartmış olmayız. Duanın önemini şu cümlesiyle ifade eder: “Dua bir sırr-ı azîm-i ubudiyettir. Belki ubudiyetin ruhu hükmündedir.” Bir başka yerde: “Ey âciz insan ve ey fakir beşer! Dua gibi hazine-i rahmetin anahtarı ve tükenmez bir kuvvetin medârı olan bir vesileyi elden bırakma” der.

Furkan suresi 77. ayet Bediüzzaman Hazretlerinin sözlerini teyid eder: "Eğer duanız olmasa ne ehemmiyetiniz var?" (25/77 )  Bu, şu demek. Yani sizin duanız yoksa, Allah’a yöneliş ve teveccühünüz yoksa Cenab-ı Hakk’ın nazarında bir değer ifade etmezsiniz. Değer ifade eden tek hazine duadır: “Allah’a duadan daha değerli bir şey yoktur”(Tirmizî, De’avât, 1)

Mesela test edeyim: Acaba Allah’ın nazarında bir değerim var mı, yok mu? Bunu bulmak çok kolay: Allah’a ne kadar dua ediyorum? Ne kadar zihnen murad-ı ilahiyi araştırıyorum? Allah’a saygısızlık etmekten ne kadar korkuyor, çekiniyorum? Allah’ın lütuflarını ne kadar fark edebiliyor ve bunlara na kadar teşekkür ediyorum? İşte o kadar nazar-ı ilahide değerliyim.

Duam yoksa Allah nazarında bir hiçim yani.

Dua bir krit