Enes’in intiharı ve Erdoğan’ın kirli planı

Evet, çaresizliğin zirvesindeyken bir pes etme kararı gibi de gözükse,  çoğu zaman bir intikam eylemidir intihar.  İzmir’de 3 Ocak’ta intihar eden üniversite öğrencisi Yunus Gezer’in hayata bıraktığı son sözlerinde vardı bu duygu. Yunus intihar mektubunu, “Bana bundan başka seçenek bırakmayan, beni buna mecbur bırakan herkesin umarım ömürleri boyunca pişmanlıkları yakasını bırakmaz” sözleriyle tamamlamıştı.  Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisi Enes Kara, hayatına son verirken Yunus’la aynı hisleri paylaşıyor muydu; kendisini ölüme sürükleyenleri pişman etmek ve onlardan intikam almak istedi mi, bilemiyoruz.Açıklamalarına bakılırsa, babasında pek de suçluluk duygusu ve pişmanlık görülmüyor. 

Enes’te varlığı meçhul olan intikam hisleri, muazzam bir yanardağ patlaması gibi, kendilerini ulusalcı/solcu olarak tanımlayan bazı isimlerde yoğun bir şekilde görüldü. Linç kampanyasına dönüştürdüler Enes’in dramını. Tarikat ve cemaat yurtlarına el konulması talepleriyle başlayan linç kasırgasını, tamamen kapatılmalarına kadar vardırdılar.

Erdoğan’ın Gezi olaylarından bu yana, solculara, Alevilere, Kürtlere ve tüm muhalif kesimlere yönelik işlediği nefret ve insanlık suçlarının intikamını, onun en sadık destekçisi olan tarikat ve cemaat mensuplarından aldılar. Hatta bir akademisyen, cemaat mensuplarının toplama kamplarına kapatılıp taş kırdırılması gerektiğini dahi yazabildi.

Üstelik tam da Kulüp dizisindeki 6-7 Eylül olayları sahnelerinin sosyal medyada sıklıkla ve hüzünle gündeme geldiği günlerde.Bazıları, Kulüp’teki yağma ve tedhiş sahnelerine üzülürken, eş zamanlı olarak toplama kamplarının dillendirilebildiği linç kampanyasına katılıyordu belki de.Lakin