Artık kendi seçmenini bile umursamıyor

Erdoğan topluma kendini fakir dostu halkın arasından çıkmış biri olarak sundu, ben sizden biriyim dedi siyasi geçmişinden dolayı ilk dönemde kendi parti çevresi dışındakileri inandırmakta zorlandı. 

O bu yaklaşımını ıslarla sürdürdü gerçekten halk adamı gibi davrandı, kendine uzak kesimleri inandırmak için çok emek sarf etti. Bu tavrı zaman ilerledikçe karşılık buldu ve sağdan soldan çok farklı kesimler onun art niyet taşımadığını düşünerek destek vermeye başladı.

Her siyasi liderde olduğu gibi Erdoğan’da destekleyen kesimler çoğaldıkça kalabalıkları kendi etrafında toplayan bu olumlu politikalarını devam ettireceği yerde yavaş yavaş beslendiği siyasi geleneğin çizgine dönmeyi tercih etti ve ona umut bağlayanları hayal kırıklığına uğrattı. Murat Belge 2015 yılında verdiği bir mülakatta kendisini aldatılmış hissettiğini şu ifadelerle anlatıyordu.

Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) önce aydınların desteğini aldı, kendini iktidar gibi hissetmeye başlayınca demokrasiden vazgeçti, eski siyasi radikal alışkanlıklarına geri döndü, çözüm süreci için “akil insan” olarak Belge gibilere görev verdi sonra onları konu mankeni haline getirdi. 

Her şey tek adama göre şekillendi, kutuplaşmaları azaltma misyonu terk edildi, aksine parti lideri kutuplaşmaları artırmaktan siyasi hedefleri için topluma zarar vermekten kaçınmadı bu politikaları desteklemek mümkün değildi diyor.

Levent Gültekin geçen hafta yayınlanan yazısında Erdoğan’ın “milletin adamı” olmaktan vazgeçtiğini onun yerine “devletin adamı” olmayı seçtiğini bu yüzden hızla halktan uzaklaştığını şu ifadelerle anlatıyor.