Eşik gardiyanları 1

          Kâinatta, mükemmel en doğru gidişe bir meyil var. Bu meyille âlemin yaratılışı tekâmül kanuna tâbîdir. İnsan ise; kâinat ağacının meyvesi ve parçası olduğundan, insanda da bu mükemmel gidiş meylinden bir terakkî meyli mevcuttur… Yani insan devamlı gelişme, yükselme ve inkişaf etme potansiyeline sahiptir. Doğduğu günden öleceği zamana kadar insana öğrenme ve kendisini geliştirme imkânı verilmiştir.  Onun için insan, hergün bir önceki günden daha iyi, daha bilgili ve tecrübeli olmaya bakmalıdır. Çünkü Efendimiz (S.A.V.) “ İki günü birbirine eşit olan aldanmıştır. ” buyurmuştur. Ama bir noktadan öbür noktaya sıçrarken, insanı bundan alıkoyan eşik gardiyanları vardır. Tembellik, risk almama, tenperverlik, haneperestlik, rahat tutkunluğu gibi eşik atlamayı engelleyen gardiyanlar her zaman için insanın karşısına çıkar. Onun için insan, güvendiği rehberlerin sözlerine realitenin gösterdiği durumlara bakıp hiç çekinmeden sıçramasını bilmelidir. Yoksa gelişme ve yükselme olmaz. Bu hususta diğer kültürlerden bir misâl arz etmek istiyoruz:

              Mojud’un sade bir hayatı vardı. Kariyerine belediyede memur olarak başlamıştı. İşine kendisini adaması karşılığını bulmuş, ölçü ve ayarlar müfettişinin başyardımcısı olarak tayin edilmişti. Herkes bir gün müfettişlik görevine onun tayin edileceğini, bu özenilecek pozisyona, sadece saygınlık değil zenginlik de demek olan bu konuma onun geleceğini düşünüyordu. Onu kıskanan çoktu ama Mojud’da birçok ölçü ve ayarlar müfettişinde görülen açgözlülük yoktu. Başkalarına göre işine bu kadar bağlı olması sadece basit bir alışkanlık meselesiydi.

          Mojud bir gün işe gitmek için bir parktan geçerken uzun, beyaz sakallı bir adam yanına yaklaştı. Parlak, yeşil bir pelerini vardı ve yüzü iyilikle parlıyordu. Mojud’a şöyle dedi: “ Bu kasabada, önünde parlak bir gelecek uzanıyor ama görüy