[Esra Büyükcombak] İnanç tedavisi olarak plasebo etkisi

Zihnimiz bedenimizin üzerinde gerçekten güçlü bir etkiye sahiptir. Beyin görüntüleme sistemleri, düşüncelerimizin ve inançlarımızın, organlar üzerinde nasıl değişimler meydana getirdiğini gözlemliyor. Çalışmalar, beyne dışarıdan giren bilgiden ziyade, önceki tecrübelerle algının şekillendiğini, yani “güzel görenin güzel düşündüğünü, güzel düşünenin de hayatından lezzet aldığını” gösteriyor. 

Epigenetik araştırmalar, çevresel faktörlerin, düşüncelerimizle şekillenen hormonların, inanç ve duyguların genlerin ifade edilişlerini değiştirebildiğini gösteriyor. İşte Plasebo etkisi denilen bu durum gerçek olmayan bir tedavi, ilaç, düşünce veya inanç ile iyileşme olarak karşımıza çıkıyor. Latincede memnun etmek anlamına gelen ve gerçek ilaç veya tedavi şeklinin taklit edilmesine dayanan plasebo; şeker hapı, su, tuzlu su enjeksiyonu veya bir cerrahi prosedür olabilir. Kullanılan plasebonun özelliklerinden ziyade, kişinin tedaviden fayda göreceğine olan inancı ve kendini daha iyi hissetme beklentisidir. Bu durumda düşünce şekli, hastalığı artırabilir veya iyileşmeye yardımcı olabilir. 

Plasebolar genellikle klinik deneylerde yeni bir tedavinin gerçek etkisinin  anlaşılmasına yardımcı olmak için de kullanılır. Plasebo etkisi çoğunlukla aktif bileşeni olmayan tedavilerle (mesela hap şeklinde şekerle) yapılır. İnsanların analjezikler (ağrı kesiciler) veya antidepresanlar (hormon dengeleri sağlayarak psikolojik rahatsızlıkları önleyiciler) gibi yaygın ilaçlarla elde ettikleri bazı faydalar, kısmen plasebodan kaynaklanır. Bunun sebebi, tedavinin semptomları iyileştireceği beklentisidir.