Flynn Ne Yapıyor?

Okulun ana girişindeki merdivenleri ya da her gün sabah mesaisinde adımladığımız ofis koridorunun kaç adım olduğunu bir ya da iki kere saymanız gayet normal. Bu çok insani bir eğilim. Lisenin otuzbeş basamaklı merdivenlerini beş adımda çıktığımız günler, seksenli yılların gri havalarında kaldı. Şimdi, ev girişindeki dokuz basamağı trabzanlarına tutunarak bir kerede çıkmayı kar sayıyoruz. Bakın onu da saymışım! Alışkanlık işte!

Türkiye'deki bazı memuriyet kalemleri, devlet kademelerini ebedi kazanılmış hak saydıkları için bir türlü eski alışkanlıklarını bırakmaya yanaşmıyorlar. Bu, yaptığı işi benimseme açısından iyi bir gösterge gibi görünse de ilerleyen yaşlarda saplantı ve psikolojik takıntılara dönüşebiliyor. Her gün okul girişindeki merdivenleri sayma ya da otuz yıl, her öğle arasında kimseye çaktırmadan ofis koridorunu arşınlama gibi! Olur da, kendilerinden habersiz ekleme ve çıkarma yapılırsa haberleri olsun! İşte buna takıntı deniyor ve iyilişme oranı oldukça düşük bir rehabilite dönemine ihtiyaç duyuyor.!

Geçtiğimiz yıl Saray ve Hükümet'in Libya macerası bir yere varmadı. Başkumandan'ın, ekonomi gibi, savaş konusundaki performansı da pek iyi değil! Silahlı kuvvetler, bölgedeki bütün müsabakalara katılıyor. Skor tabelasında şimdiye kadar bir tek galibiyet görmedik! Kaptan bu, ekip aynı ve sonuç sürpriz değil! Libya macerasında da öyle oldu! Türkiye açısından mesele derin dondurucuya bırakılmış durumda. Diktatör Kaddafi'nin geride bıraktığı enkaz ülke üzerinde uzun vadeli hesap yapan Akdeniz'e komşu  diğer ülkeler, Türkiye'nin bu mevsimlik hevesini nasıl faturalandıracakları konusunda halihazırda bir şey demiyorlar ama, hele bir durun, adrese ödeme pusulası geldiğini duyarsınız. Fransa konusunda Saray'ın yelkenleri yavaş yavaş suya indirmesi bu yüzden! Neden mi Fransa? Kaddafi'yi şehir kanalizasyonundan çıkarıp muhaliflere veren o!