Gazeteci Murat Aksoy'dan haber var

Şehriban hanım, Murat Aksoy’un mesajını da kamuoyu ile paylaştı: “Fikirlerim zaten yazdıklarım. Hapishaneye kapattıklarında fikirlerimden farklı bir şey beklemesinler. Çıktığımda bunların çok daha netini, çok daha güçlü bir sesle, gerekirse yeniden hapis yatma pahasına yazacağıma emin olsunlar. Ben susmayacağım.”

İşte o röportaj:

Çok romantikti (gülerek). Kocaman şeffaf bir cam, telefonla konuşuyorsunuz. O kadar. ‘Görüş başlamıştır’ deniliyor, kapılar bir bir kapanıyor. Bir saat sonra ‘biiiip’ sesi ile görüşme kesiliyor. Doğum günü değil de ölüm günü gibi bir şeydi bu. Duru babasına camdan okuması için küçücük bir kâğıda not yazdı. Babasını sevdiğini, doğum gününü kutladığını, sınavdan 100 aldığını yazmıştı. Onu da almadılar, çok gördüler. Sadece ‘doğum günün kutlu olsun. Sana hediye alamadım, kusura bakma’ dedim. Hediye olarak bir gül götürdüm. İçeri almazlar diye sadece bir yaprağını cebime sakladım. Onu bile çok gördüler. Yanağına bir öpücük kondurmayı çok gördüler. Orada bir kapı var. Kapının ucuna getirseler bir sarılsak, o kadar… O da mümkün değil. Bir gün önce de oğlunun doğum günüydü.

Sabahın 4-5’iydi sanırım. Gümbürtü patırtı… Bir taraftan zile basıyor bir taraftan kapıyı tekmeliyorlar. Çocuklar ağlıyor. Polise “Biraz sessiz olabilir misiniz? Çocuklar uyuyor” diyorum. Bana “Uyusunlar, uyanırlar” diyor. Çocukların odasına dahi girdiler, yataklarını kaldırdılar, hikâye kitaplarına bile baktılar. İğrenç torbalarına Murat’ın elektronik cihazlarını koydular.