Göç ve Menfaat

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Cumartesi, Ağustos 21 2021

"Hz. Yusuf dövüldü, kovuldu kardeşleri tarafından kuyuya atıldı. Köle diye satıldı fakat Mısır’ı idare edenlerin sarayına fayda, menfaat ve yararı olur düşüncesine bağlı olarak yerleşti"

Hüseyin Odabaşı | samanyoluhaber.com

Göç etmek zor da olsa yaşamın bir parçasıdır. Allah hicret izni vermeseydi(İsra, 80) Medine'ye gitmesi mümkün olmayan Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) bile, doğmuş olduğu şehir dağların arasından kaybolmaya başladığında ihtimal büyük bir hüzün ve duygu seline kapılarak yoluna devam etmişti. Çünkü yola çıkmadan Kabe’nin yanına gelmiş ve içini beşer bir peygamber olarak açık bir şekilde şerh etmişti:

“Allah’ın yarattığı şeyler içinde en çok sevdiğim yer sensin. Eğer buranın halkı beni zorla çıkarmasaydı ben kendiliğimden çıkmazdım”(Heysemi, Mecmau’--Zevaid 3/283)

Aslında bizim ilticamız, göçümüz, hicretimiz Mevlâna Hazretlerine göre ta ruhlar alemine kadar gider dayanır. Mesnevi’sinin ilk mısraları böyle bir hicretin acısıyla, ayrılığın sancısıyla başlar:

“Dinle neyden hikâyet eder

Ayrılıktan şikayet eder.”

Olgun ruhların ruhlar aleminden veya elest bezminden ayrılmanın şikâyet ve ıstırabını da ancak bu ayrılık acısını bilenler, tadanlar, yudumlayanlar bilir:

“Sine hahem şerha şerha ez firak

Tabi biguyem şerhi derd-i iştiyak”

Ayrılıktan yanmış yakılmış bir yürek isterim, ayrılık derdini anlatabilmek için.

Ruhlar aleminden başlayan bu yolculuk kabir alemine kadar devam eder gider.

“Sebavetten gençliğe, gençlikten ihtiyarlığa, ihtiyarlıktan kabre, kabirden haşre, haşirden ebede kadar, yolculuğu devam eder.” (Said Nursi, Mesnev-i Nuriye)

Çünkü insanın insanlığı göçle, yolculukla, tavırdan tavıra geçmekle halden hale evirilmekle kemale erer.

“Ve kad halakakum etvara”: "Oysa O, sizi çeşitli aşamalardan geçirerek yarattı."(Nuh, 14)

Doğduğu yer