Hangi Zirve? [ Kadir Gürcan]

Türkiye ekonomisi taşıma su ile dönmeyecek kadar derin bir çamura gömüldü. Dolar'ın her gün artan ağırlığı ümitleri biraz daha söndürüyor. Ülkenin diğer bütün gündemleri suni ve realitelerden tamamı ile kopuk. Cumhurbaşkanı'nın Afrika yolculuğu öncesi, Ana Muhalefet Parti başkanı için suç duyurusu da “Ben gelene kadar bununla idare edin!” türünden modası geçmiş ve yıpramış taktiklerden. Bunun, Rahmetli Özal'dan kalma eskimiş bir taktik olduğunu hatırlayacak zihni tecrübemiz var. Deşifre olduğu için, artık siyasi bir strateji olmaktan çıktı.

Son bir kaç  senedir, Saray ve iktidar deplasmandan sürekli yenilgi ile dönüyorlar. Avrupa'da yapılan G8, G20 gibi siyasi zirvelere ala'l-usul dahil olan Saray'ın aradığı rüzgar eskilerde kaldı. Bazen “Türkiye'nin bu tür toplantılarda ne işi var?” diye düşenmeden edemiyoruz. Bir iş yapacakmış gibi Turkish AirOne'a doluşan rüküş, Saray Soytarıları gününü gün etsin diye olmadık masraflara girmeye ne gerek var canım? Gerçi yol harcırah'ı cebimizden çıkmıyor ama, yine de merak edip soruyoruz. Sizin de “Emekli maaşımıza yapılan göstermelik zamlar Bankamatik'ten çekmeden neden eriyor?” diye sormaya başlamanız gerekiyor.

En son Birleşmiş Milletler görüşmelerinden hüsranla dönen Saray, aldığı derin yaraların hala tesirinde. ABD dönüşünde, daha uçağın motoru soğumadan Rusya'ya yapılan ziyaretin amacı, ABD'ye gözdağı vermenin ötesinde bir şey ifade etmiyordu. Normalde İran'a da bir gezi yapılıp, Rusya-İran ve Türkiye ittifakına 'Zirve' havası verilirdi ama bu kez öyle olmadı. İran, Amerika ile ilişkileri düzeltmek için çok gayret sarfediyor. Gelinen noktada İran için, Türkiye'nin alınması, gücenmesi ya da “Onu bırak beri al!” cilvelenmeleri pek bir şey ifade etmese gerek. Türkiye'nin, kapıdan kovulsa, bacadan girecek kadar kötü bir duruma düştüğünü biliyorlar. İran, ne pahasına olursa olsun altında ezildiğini ambarg