[Harun Tokak] Evlerinize Görünmeyen Melekler Misafir Olabilir

Onu ilk gördüğümde Lisede öğrenciydi.

O yıllarda Doğu’da öğretmendim. 

1990’lı yıllardı...

Doğu'da terörün gittikçe tırmandığı yıllar...

Yollar kesiliyor, otobüsler durduruluyor, daha hayatının baharındaki kızlar, delikanlılar dağlara devşiriliyordu. Geceler kurşunlanıyordu. Doğu’da arkadaşlarla Merkür adında mahalli bir televizyon kurmuştuk.

Doğunun ilk mahalli televizyonu olmasından mı yoksa yayınlarından mı, halk Merkür’ü çok sevmişti. 

Tartışma ve çocuk programları çok ilgi görüyordu. “Fahri Dede Bahar Çocukları İle” programına çocuklar bayılıyordu. Merkür, bilhassa kanaat önderlerinin seslerini halka duyurmada önemli bir rol üstleniyordu. 

Güneş, Van Gölü’nün lacivert sularında kaybolurken “Doğu’dan Haberler” diye başlardı akşam haberleri. 

Haberler, pek iç açıcı olmazdı.

Birgün Abdullah ve Yusuf Sinan adında iki delikanlı çıkıp geldiler. “Televizyona eleman aranıyormuş.” dediler. 

İçim ısındı bu gençlere.

Televizyon o gençlerle her geçen gün biraz daha büyüdü. Vali, köylere, açılışlara hep o gençlerle gidiyor, milletvekilleri mutlaka Merkür’e çıkmak istiyorlardı. 

Bir müddet sonra tayinim Ankara’ya çıktı. Yusuf Sinan ve Abdullah’la da irtibatımız kesildi.

Epey bir zaman önce sosyal medyada valinin, Yusuf Sinan’ın ailesine taziye ziyaretinde bulunduğu fotoğrafı görmüştüm.

Galiba babasının vefatı içindi.

Dudaklarımdan gayri ihtiyari bir cümle döküldü;

“Bu bizim Yusuf Sinan”

Gurbette bazı akşamlar Zoom marifeti ile muhacir ailelerin evlerine misafir oluyoruz. Çoğu kere kime misafir olacağımızı biz de bi