Hendek savaşı

Hicretin 5. Yılında Kureyş müşrikleri, Arap yarımadasındaki bütün gayr-i Müslimleri yanlarına çekip, Medine site devletindeki Müslümanların  aleyhine harekete geçirerek, akılları sıra, kesin olarak tenkil edip  imha etmek işini planlamışlardı. İslamiyet karşıtı bütün kabileler bu koalisyona dahil olmuşlardı. Hatta Medine’de yaşamaları itibariyle Müslümanlarla aynı kaderi paylaştıklarına dair (Meşhur Medine Antlaşmasında) kesin akitleri bulunan Beni Kureyze Yahudileri de bu koalisyon kuvvetlerinin, Müslümanların işlerini bitireceği fikrine kapıldıklarından daha sonra onlar da, hıyanet edip düşman saflarına geçmişlerdi. Böylece birleşik düşman askerleri,  on iki binden fazla olmuşlardı. Halbuki Müslümanların sayısı üç bini geçmiyordu.

Bütün  bunlara  karşı, Peygamber Efendimiz (S.A.S.)  Medine çevresine Hendek kazdırıp çıkan toprağın arkasına askerlerini mevzilendirdi. Bir ay kadar süren kuşatma sırasında yardım alamayan Müslümanlar iyice bunaldılar. Allah Taâlanın gönderdiği soğuk fırtına düşman güçlerinin  çadırlarını söktü, ateşlerini söndürdü, karargâhlarını darmadağın etti. Canlarının derdine düşerek bütün koalisyon güçleri  dağılıp gittiler. Görünmeyen ordular, Müslümanlara itminan veren Melâike ordularıdır.

İşte bu hususu  ifade eden âyetlerde şöyle buyurulmaktadır: “Ey  iman edenler!  Allah’ın üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani birleşik ordular, üzerinize saldırmıştı da, Biz onlara karşı, bir rüzgar ve sizin göremediğiniz ordular göndermiştik. Allah yaptığınız her şeyi görüyordu. O vakit onlar hem üstünüzden, hem alt tarafınızdan gelmişlerdi. Gözleriniz şaşkınlıktan ötürü kaymış, yüreğiniz ağzınıza gelmişti. Siz de Allah hakkında türlü türlü zanlar beslemeye başlamıştınız. İşte orada müminler çetin bir imtihana tâbî tutulmuş, şiddetle silkelenmiş ve kuvvetli bir şekilde sarsılmışlardı. Ha