Her dönem bedel ödedi ancak bu seferki...

Dünyanın en naif “terörist! gazetecisi” 

O zaten Demokrat Parti’li bir bakanın kızıydı. 1960 Darbesi olduğunda henüz  on beş yaşlarındaydi. Darbenin soğukluğunu daha çocuk yaşlarındayken yaşadı. Aile olarak, Türkiye Cumhuriyeti tarihinin ilk darbesinin mağdurları arasında yer aldılar.

Gazeteciliğe ilk başlaması da, bu darbenin mağdurlarıyla yaptığı bir röportajla oldu. O yıllarda hiç kimse bu röportajı yapmaya cesaret edemiyordu. Genç gazeteci Nazlı Ilıcak bu röportajı yapmakla hemen, cuntacıların dikkatini çekti ve hedeflerine oturdu. Daha sonraki yıllarda ise, Türkiye Cumhuriyeti tarihinin bu ilk darbesini “27 Mayıs Yargılanıyor” isimli eseriyle kitaplaştırdı.

Ortalama her on yılda bir ortaya çıkan darbe geleneği 12 Mart 1971’de yeniden nüksedince O yine darbecilerin karşısında dimdik ayaktaydı. “12 Mart Cuntacılari” isimli bir kitap yayımladı. 1980 Darbesi’nde ise hapis yatmaktan kurtulamadı. Cuntanın yayınladığı bildiriye aykırı davrandığı gerekçesiyle üç ay cezaevinde yattı.

O’nun askeri vesayetle mücadelesi bunlarla da sınırlı kalmadı. 28 Şubat sürecinde “başörtüsünü savunmanın neden laikliğe karşı bir kalkışma olduğunu anlamıyorum” diyerek, laiklik perdesi arkasına saklanan darbecilerin  bir kez daha nefretini topladı. Milletvekilliği elinden alındı ve beş yıl siyaset yasağı ile cezalandırıldı. Bununla da yetinilmedi. “Postmodern Darbe”nin mimarları  tarafından, çalıştığı gazete bizzat aranmak suretiyle gazetedeki işinden de kovuldu.

Aslında 15 Temmuz’a gelindiğinde de O’nun darbe karşıtlığı, açık bir şekilde görülüyordu. Henüz darbenin ilk saatlerinde, tanklar sokaklardayken ve artık darbe gerçekleşecek diye beklenirken O, “bu tip kalkışmalarin ülkeye faturasının çok ağır olacağını biliniz, tecrübeyle sabittir” şeklinde tweet attı. Hem kendi konumunu net bir şekilde ve korkusuzca ortaya koydu hem de darbecileri açık bir şekilde uyardı. O