Her şeyi hep başkasından bekleme

ABDULLAH AYMAZ 

“Faaliyetin her nevi, cüz’î olsun, küllî olsun bir LEZZET  verir. Belki her faaliyette bir LEZZET  var. Belki faaliyet LEZZET’in tâ kendisidir. Belki faaliyet, ayn-ı LEZZET  olan vücudun tezahürüdür ve elemin ta kendisi olan yokluktan uzaklaşmakla silkinmesidir. Evet, her kabiliyet sahibi, bir FAALİYET ile kabiliyetinin inkişafını LEZZET ile takip eder. Her bir istidadın FAALİYET ile tezahür etmesi, bir LEZZET’ten gelir ve bir LEZZET’i netice verir. Her bir kemâl sahibi, FAALİYET ile kemâlâtının tezahürünü LEZZET ile takip eder.   (Otuzuncu Lem’a, Kayyum İsmi, Üçüncü Şua) 

“İşte kainatta cereyan eden bu sırlı uzun düsturdandır ki, işsiz, tembel, istirahatla yaşayan ve rahat döşeğinde uzananlar ekseriyetle sıkıntı çekerler. Çünkü daima işsizler ömründe şikayet eder, eğlence ile çabuk geçmesini ister. Çalışanlar ise hamd ve şükrederler ve ömürlerinin geçmesini istemezler. Hem o sır iledir ki, ‘Rahat, zahmette; zahmet rahattadır’  cümlesi darb-ı mesel olmuştur.” On Yedinci Lem’a, Sekizinci Nota: 

“Hayat bir bakıma, baştan başa çalışma, gayret ve mücadele demektir. Çalışmak için ümide ve mücadeleye için de maddî-manevî  hazırlıklı olmaya ihtiyaç vardır. Bu ihtiyacı hesaba katmadan, hayatın çok çetin zikzaklı labirentlerinden geçmeye kalkanlar, ya dökülür yollarda kalırlar veya bir gölge gibi hep başkalarını takip edip dururlar. Her iki halde de zelil, derbeder ve tutarsızdırlar. Ara sıra yalancı bir saadet elde edip onunla aydınlığa ermiş görünseler bile, hemen her zaman zillet ve sefalet içindedirler…” 

Anlatılır: Kaynar bir süt kabının içine iki KURBAĞA  atıldı. Birisi hemen ümitsizliğe kapılıp kendisini salıverdi ve öldü. Öbür kurbağa direndi ve çırpınmaya başladı… Böylece yavaş yavaş sütün üstüne çıktı. Süt, yoğurt ve kaymak tutarken o da boğulup ölmekten kurtulmuş oldu.

Hüseyi