Herkes alıyor, ben hangisini alsam! Takviyeler...

Market alışverişinizin sonuna doğru takviye ilaç raflarının önünde durduğunuzu düşünün. Rengârenk kutular, kapsüller, damlalar… C vitamini bağışıklık için, D vitamini kemikler için, magnezyum uykusuzluk için… Ve siz, bu kadar seçeneğin arasında ‘bir şey almadan çıkmayayım’ hissiyle elinizi birine uzatıyorsunuz. Peki ama gerçekten ihtiyaç duyuyor musunuz? Günümüzde vitamin ve mineraller, adeta sabah kahvesi gibi rutin hale gelmiş durumda. Sadece herkes alıyor diye kullanmak ne kadar yanlışsa, gerçekten gerekli olduğunda uzak durmak da bir o kadar zararlı olabilir. Takviyeler gereksiz değildir; kimi zaman eksik olan bir halkayı tamamlamak, zincirin bütünlüğü için şarttır. Peki takviye ilaçlara ihtiyaç duyduğunuzu nasıl anlarsınız? Gereksiz yere takviye almak ne gibi riskler doğurabilir? Hangi durumlarda, hangi testler ve belirtiler yol gösterici olur?



Takviye denildiğinde çoğumuzun aklına ilk olarak vitamin ve mineral tabletleri gelir. Oysa takviye, adından da anlaşılacağı gibi, eksik olanı tamamlamaya yönelik bir yardımcıdır; ana kaynağın yerini alması değil, onu desteklemesi hedeflenir. Bu nedenle bir vitamin ya da mineralin takviye olarak alınabilmesi için, öncelikle vücutta eksik olduğunun belirlenmesi gerekir.

Ancak günümüzde bu denge çoğu zaman göz ardı edilebiliyor. Birçok kişi sosyal medyada gördüklerine göre takviye kullanmaya başlıyor. Örneğin “herkes D vitamini alıyor, ben de almalıyım” düşüncesi yaygın bir davranış biçimi haline geldi. Oysa vücut ihtiyacı olmayan bir vitamini aldığında, bu durum fayda değil, zamanla zarar verebilir. Üstelik bazı vitaminler (özellikle A, D, E ve K gibi yağda çözünenler) vücutta depolandıkları için fazlası atılmaz; birikir. Bu da toksik etkilere, yani vücuda zarar verecek kadar yüksek düzeylere ulaşmalarına yol açabilir. Kısacası, "ne kadar çok o kadar iyi" anlayışı takviyeler için geçerli değildir.

Takviyelerin bu kadar yaygın ve kolay ulaşılabilir olması, g