Chicago Üniversitesi’nde fareler üzerinde yapılan deneyin sonuçları “Science” adlı Amerikan bilim dergisinde yer aldı. Deneyde fareler önce çift halinde kafeslere kondu ve bir süre birbirlerine alışmaları sağlandı. Daha sonra farelerden biri kafesin içindeki saydam bir test kabı içine hapsedildi. Kafesteki diğer farenin bu duruma nasıl tepki göstereceği incelendi. Birkaç denemenin sonunda serbest kalan fare, kapalı kabın kapısını açmayı öğrendi ve hapsedilen farenin dışarı çıkmasına yardım etti. Aynı deney plastik fare ve diğer cansız nesnelerle de denendi. Ancak kafesteki fare bu durumlarda tepki göstermedi. Çikolatayı tercih etmediler Araştırmacılara göre, bu davranış kemirgenlerin kendi türlerinden canlılarla empati kurabildiğini gösteriyor. Fareler, arkadaşlarını olabildiğince hızlı bir biçimde kurtarmaya çalışıyor. Kurtardıkları farenin kafesin içine dönmeyip kafesin dışına çıkabilmesi durumunda da bu davranışları değişmiyor. Bu durum farelerin sosyal iletişimde bulunmayı bir ödül olarak algılamadıklarını da ortaya koyuyor. Araştırmacılar aynı deneyi farklı bir ortamda da denedi. Fareler içinde çikolata bulunan kabı açarak çikolatayı tek başına yemek ile arkadaşlarını kurtarmak arasında bir tercih yapmak zorunda kaldıklarında da genellikle ikincisini tercih etti. Chicago Üniversitesi öğretim görevlilerinden Peggy Manson “İlk başta çikolatayı tek başlarına yeme imkanları vardı. Ancak bunun yerine genellikle kafesin kapısını açtılar ve iştahlandıkları tatlıları aralarında paylaştılar. Bu durum bizi gerçekten çok şaşırttı” şeklinde konuştu. Fareler sadece kendi türlerindeki canlıların içinde bulunduğu zor durumu anlamakla kalmıyor. Serinkanlı bir biçimde bu durumu nasıl sona erdirebileceğini düşündüğünü de gösteriyor. Hem de bundan herhangi bir maddi veya sosyal yarar sağlamayacakları halde.