Deprem; Yardım ve Dua Zamanı

6 Şubat'ta saat 4 sularında en az 10 ili kapsayacak şekilde 7,7 ve 7,6 büyüklüğünde iki depremle ciddi bir felaket meydana geldi. Aslında Suriye’de Mısır’da Lübnan'da Kıbrıs'ta kadar hissedilen bu depremle Ortadoğu'nun kalbine sanki atom bombaları atılmış gibi hasar oluştu. 

Kışın ortasında meydan gelen bu depren insanımızı tamamen aciz ve zor durumda bıraktı. Evlere girseniz artçı depremler ana depremi aratmayacak şekilde devam ediyor. Sıkıntıya maruz kaldığımızda emniyet ve güvenin temsilcisi olan evler artık bir dev oldu ve korkunun kaynağı haline geldiler. Dolaysıyla hava şartlarının kötülüğünden dolayı dışarısı da evlerimizin içlerinden daha tehlikeli ve korkunç...

Bu çaresizlik karşısında ancak Rabbimize dua edip yalvarabiliriz. Çünkü musibet zamanları sair ibadetlerde olduğu gibi dua ve yardımlaşmanın vakitleridir. Erkan ı hamse dediğimiz ibadetlerin bir vakti vardır. Öğlen namazının vakti girince o namazı eda etmek her müminin üzerine farz olur. Kur'an-ı Kerim de bu gerçeğe işaret etmek için “Namaz size vakitli olarak farz kılındı” (Nisa, 103) denir. Oruç ve Hac da böyledir. Hemen her ibadetin bir kendine uygun bir vakti ve zamanı olduğundan o vakit gelince o ibadetin eda edilmesi gerekir.

Dua etmek de diğer ibadetler gibidir ancak zamanı muayyen belirli değildir. Dua için Peygamberimiz (sav) “ibadetlerin özü” olduğunu ifade eder. Dolaysıyla diğer ibadetlerin yerine getirilmesinde bir zamanı olduğu gibi bela musibet ve ihtiyaçlarımızın arttığı zamanlar da dua ibadetini yapmak için zamanı ve vakitleridir. 

Diğer ibadetlere göre öz hükmünde olduğundan üstelik zamanı tam sınırlı ve dar da değildir. Daha musibet geçse de duanın harareti azalsa da tamamen ortadan kalkmaz. Yani dua ibadetlerin özü olması hasebiyle icrası ifası musibetle sınırlı de