HZ İbrahim'i bir şefkate muhtacız

Hz. İbrahim Aleyhisselam, mesele tebeyyün ve tavazzuh edinceye kadar bile müşrik olan babası için istiğfar etti: “Kâfir olarak ölüp cehennemlik oldukları kendilerine belli olduktan sonra, akraba bile olsalar  müşriklerin affedilmeleri için istiğfar  etmek, ne Peygamberin, ne de müminlerin yapacağı bir iş değildir. İbrahim’in babası için istiğfarı ise, sırf ona yaptığı vaadi yerine getirmek için olmuştu. Fakat onun Allah düşmanı olduğu kendisine belli olunca, onunla ilgisini kesti. Gerçekten İbrahim çok yumuşak huylu içi yanık pek sabırlı idi.” (Tevbe Suresi, 9/114) 

Hz. İbrahim Aleyhisselam, ziyaretine gelen misafirlerinin yoldan çıkmış ve o zamana kadar kimsenin işlememiş olduğu bir cürüm içine düşmüş  Lût kavmini  cezalandırılmak için görevli melekler olduğunu anlayınca şefkat duygusu ile yanıp tutuşarak önlemeye çalıştı: “Vakta ki, İbrahim’in kalbinden korku geçip gitti ve ona (doğacak oğlu ile ilgili) müjde geldi, hemen tuttu Lut kavmi için Bizimle mücadeleye başladı. Çünkü İbrahim, çok yumuşak huylu, bağrı yanık, yufka yürekli ve kendisini Allah’a teslim eden bir kuldu.” (Hud Suresi, 11/74-75)

Dikkat edilirse, 76. âyet “Ya İbrahim! Vaz geç bu işten. İşte Rabbinin (Lut Kavmine) helâk emri geldi çattı ve hiç şüphe yok ki, onlara, geri çeviremeyecekleri bir azap geliyor.” buyurulmasına rağmen, Hz. İbrahim Aleyhisselamın bu halim-selim, yufka yürekli, içi yanık hâli de takdir ediliyor. Her halde burada bir ders ve ibret vardır. 

Aslında Hz. İbrahim Aleyhisselamdan alacağımız çok şey vardır. Sekizinci Söz’de muhteşem temsilin İbrahim Aleyhisselamın suhufundan alındığını unutmayalım. Üstad Hazretleri bu fihristte söylüyor…

Ayrıca İbrahim Suresindeki şu dualarına da dikkat edelim: “Bir de İbrahim, bir vakitte şöyle demişti: ‘Ya Rabbi! Burayı belde-i emîn (güvenli bir belde) kıl, beni de ev