'İmanda kemale eren mü'min'

Îmanda kemâle eren mü’min, huzur ve güveni temsil eder. Huzur ve güveni temsil eden insanlar,  kimseyi incitmez, kırmaz, rencide etmezler. Herkese insan nazarıyla bakarlar.  İnsan, Allah’ın hârika bir sanatı olması itibariyle, ona saygı duymak  îmana  ayrı bir buud kazandırır. Hakîkî, kâmil,  gerçek mânâda mü’min zulmetmediği gibi, zulme uğramakta istemez.

     

Bütün Peygamberler ve onların yolunda olan büyük zâtlar, topluma ve insanlığa yararlı, faydalı iş yapan herkes, dünyâda maddî  olarak rahat yüzü görmemiş, hep çile ve ızdırap çekmişlerdir. 

     

Belâ ve musîbetler insanların seviyesine göredir. İnsanlığın iftihar  Tablosu Efendimiz (sav) ‘Belânın en çetini, en zorlusu başta enbiyâlara, sonra derecesine göre diğer insanlara gelmiştir’ (Râmûz’ul Ehâdis ) buyurmuşlardır. 

Hz.İbrahim (as) insanları Allah’a îmana davet ettiğinden dolayı Nemrut tarafından ateşe atılmış, fakat emr-i İlâhi ile ateş O’nu yakmamıştır. Hz.Yusuf (as) önce kardeşleri tarafında kuyuya atılmış ama, su O’nu boğmamış, bir inâyet-i İlâhi  vesilesiyle kuyudan kurtulmuştur.  Ardından kral tarafından zindana konulmuş ama, sonra Allah O’nu Mısır’a azîz yapmıştır. 

Hz.Yunus (as) kavmine gelme ihtimali olan belâ ve musîbetin endişesinden uzaklaşarak bindiği gemide kur’a neticesi denize atılmış, sonra balık tarafında yutulmuş ama, Allah’ın denizaltı gemisi hükmüne getirdiği balık O’nu sâhil-i selâmete çıkarmıştır. Hz.Zekeriyya (as) testere ile biçilmiş, Hz.İsa (as), çarmıha gerilmek ve bu şekilde öldürülmek istenmiş ama, muvaffak olunamamıştır. 

Efendimiz Hz.Muhammed (sav); her türlü hakâret, çile ve işkencelere mâruz kalmış, yoluna envâ-i türlü ölüm tuzakları kurulmuş ama, hiçbirisinde hasımlarına Allah fırsat verm