Kainat Mübarek Geceleri Alkışlar

SAFVET SENİH- SAMANYOLUHABER.COM 

Emirdağ Lâhikasında “tevafuk” ile ilgili çok mektup var. Mesela 14. Mektupta şöyle deniliyor: “Size iki pusulayı, Reğâip Gecesinden altı saat evvel yazdım... Hizbü’n-Nuriyeyi kâğıt ile teslimden sonra, katiyyen benim kanaatimde Peygamber Efendimizin bir nevi mucizesi olarak, iki aydan beri devamlı kuraklık ve yağmursuzluk her tarafta daima namazlardan sonra pek çok duaların neticesiz kaldığı ve herkes ümitsizlikten geçim derdi endişesiyle kalben ağlarken, birden  Reğâib Gecesi, bütün ömrümde hiç mislini işitmediğim ve başkaları da işitmediği tarzda, üç saatte yüz defa, belki daha fazla tekrar ile şimşek ile vazifeli meleğin yüksek ve şiddetli tesbihâtiyle öyle bir rahmet yağdı ki, en inatçı kimseye de Reğâib Gecesinin kudsiyetini ve Hz. Peygamberin (S.A.V.) bir derece, bir cihette şehâdet âlemine teşrif etmesinin umum kâinatça ve bütün asırlarda, önem verildiğini ve kendisinin Rahmeten lilâlemin (Âlemlere rahmet) olduğunu ispat etti. Ve ‘Kâinat o geceyi alkışlıyor!’ diye gösterdi.”

Mesela Emirdağı Lâhikasının 17. Mektubunda şöyle deniliyor: “Birşeyde tevâfuk olsa, küçük bir emâre (belirti) olur ki, onda bir kast var, bir irade var, rast gele bir tesâdüf değil. Bilhassa, tevâfuk bir kaç cihette olsa, o emâre tam kuvvetleşir. Bilhassa yüz ihtimal içinde iki şeye mahsus ve o iki şey birbiriyle tam münâsebettar  olsa, o tevâfuktan gelen işaret, sarih (apaçık) bir delâlet hükmüne geçer ki, bir kast, bir irade ve bir maksat için o tevâfuk olmuş; tesâdüfün ihtimâli yok. 

İşte bu Mirac meseleyi de aynen böyle oldu. Doksan dokuz gün içinde yalnız Reğâib ve Mirac Gecelerine yağmur rahmetinin tevâfuk etmesi ve o iki gece ve güne mahsus kalması, daha evvel ve daha sonra olmaması ve şiddetli ihtiyacın tam vaktine denk gelmesi ve Mirac Risalesinin burada çoklar tarafından şevkle okunup yazılması ve neşredilmes