Katmer Kokulu Ramazanlar

⏱ Okuma Süresi 2 dk•Yayınlanma Cuma, Mayıs 15 2020

"Antalya’nın sıcağında, Sibirya'nın soğuğunda, İstanbul'un büyük otellerinde ve Avrupa Parlamentosunda iftar sofralarında bulundum. Ama ben hâlâ köy camisinin şadırvanı başında su şırıltılarına karışan katmer kokulu ramazanları özlüyorum."

Harun TOKAK | samanyoluhaber.com

Katmer Kokulu Ramazanlar

Gökteki ay gün gün eksiliyor.

Eksiliyoruz.

Ramazan da veda hazırlığında.

Üç aylar bitiyor.

Ömürler gibi…

Bizleri dünya gurbetinde bırakıp giden dedeler, nineler, analar, babalar gibi…

Her gün eksiliyoruz, yalnızlaşıyoruz.

Dün birlikte sahura kalktıklarımız birlikte bir sofranın etrafında toplandıklarımız bugün yoklar.

Yıllar geçtikçe simaları bile siliniyor.

Daha altı yaşında iken uçsuz bucaksız bir çöl yolculuğunda annesini kaybeden Kutlu Nebi’nin “annemin yüzünü unutmaktan korkuyorum” dediği gibi, sevdiklerimizin yüzlerini unutmaktan korkuyoruz.

Siyah beyaz eski fotoğraflar da olmasa bütün bütün unutacağız.

Sahilden uzaklaşan gemiler gibi hatıralar gittikçe uzaklaşıyor.

Dün, gaz lambasının loş ışığında mütevazı köy camisinde birlikte saf tuttuklarımız, yoklar artık.

Yanımız yöremiz boşalıyor.

Babamı kaybedeli çeyrek asır oldu.

Daha düne kadar toprak evde bizi bekleyip duran anam da bu meşum sürecin ilk günlerinde bizi bırakıp gitti.

Hatıralarımızın ışığı söndü.

Toprak evin kerpiçlerini kendi elleriyle kesen, çamurunu kendi elleri ile karan, taşlarını omuzlarında taşıyan, pencereden bakıp duran, küçük bahçesinde kanepeye oturup yolumuzu gözleyen anam da yok artık.

Duvarın bir köşesinde dayalı duran yaba, harman yerinde yıldızların altında yattığımız gecelerden, seher vakti esen poyrazlarda savurduğu harmanlardan haber veriyordu.

Hala aynı yerinde duruyor mu acaba.

Bir zamanlar, gün boyunca, bağda bahçede çalışan kadınların yorgun kolları, maharetli elleri ve tertemiz yüreklerinden dökülen coşkun türkülerle döndürdükleri değirmen taşları, bahçe yolunun iki kıyısında öylece duruyordu.

Onlar da yerinde duruyorlar mıdır?

Gecenin karanlığında, mahalley