Kendi dünyamızda dolaşıp durmak

Saat sabahın beşi, çok uzaklardan disko tarzı yüksek müzik sesi geliyor, belli ki sabaha kadar bir gürültü içerisinde mutluluğu arıyor insanlar. Telefonumu açınca, yeni yayınlanan Herkülnağme düştü önüme… Sa’y ve gayrette fani olanlar başlıklı Fethullah Gülen Hocaefendi’nin yeni yayınlanan kısa hasbihalini gördüm. 84 yaşında bir insana göre oldukça zinde ve sağlıklı görünüyordu. Cem Karaca, Hocaefendi için “Evren Öğretmeni” demişti. Ömrünü insanlığa adamış, davasında fani olmuş bir piri fani. 

Hasbihalin, “kendi dünyamızda dolaşıp durmak lazım” cümlesi bana vurucu geldi. Ne demek bu cümle? Nasıl anlamak lazım? diye düşündüm. Kendi Dünyamıza Doğru eserinde bazı ipuçları veriyor. Kardeşlerinin hissiyatı ile sevinmek veya üzülmek anlamına da gelebilirdi tıpkı 86 yaşındaki Mustafa Türk’e yapılan insanlık dışı muameleye üzüldüğüm ve çaresiz kaldığım gibi… Belki de Hizmet ve faaliyetlerine sahip çıkmak ve destek olmayı da anlayabiliriz. Ayrıca içe doğru, kalp ve ruhun dereceyi hayatına, enginliğine doğru bir seyahat gibi de anlayabiliriz. Marifet eksenli bir hikmet, bilgelik yolculuğu olabileceği gibi kendi kaynaklarımızın yeniden tasrif usulü ile okunması da anlaşılabilir. O yolculuktan hasıl olacak metafizik gerilim ve motivasyonla, sa’y ve gayrette, yani hizmette fani olmak. Rol model olarak da rahmetli Hacı Kemal Erimez’i veriyor; Bazı insanların yaptıklarını bir ordu yapamaz Hacı Ata onlardan biri idi, diyor. 

Çöl Aslanı Ömer Muhtar filmindeki, savaşın tüm acımasızlığına, düşmanın gaddarlığına rağmen, sabrı ve onuru, dimdik duruşu ile ders vermeye devam eden, kocaman İtalyan ordularını dize getiren mücadele adamı Ömer Muhtar sahneleri geliyor aklıma bu hasbihalleri izlerken… Vazgeçmeden, inandığı değerler uğruna kandan irinden deryaları geçmeye azimli bir mefküre insanı. Düşmanın amansız