Kendi mezarda, fikirleri iktidarda

Bir biri ardına gidiyorlar. İsmail Hakkı Karadayı da öldü. 28 Şubat’ın genelkurmay başkanıydı. Kudretliydi. Zaman zaman ikinci başkan Çevik Bir’in gölgesinde kaldı. Belki rol dağılımıydı.

Karadayı, Meclis Darbeleri Araştırma Komisyonu'na gelmiş ( 2012) bir nevi ifade vermişti. 28 Şubat dönemi ile ilgili neredeyse kayda değer hiç bir şey söylemedi. Çoğu soruyu “hatırlamıyorum” diye geçiştirdi. Dikkatimi daha çok 27 Mayıs darbesine ilişkin açıklamaları çekmişti. Bir de ifşaat vardı o görüşme tutanaklarında.

27 Mayıs 1960, TSK’ya da bir darbeydi. 7 binin üzerinde subay bir gecede emekli edildi. Karadayı, o yıllarda Davutpaşa kışlasında bir subaydı. 27 Mayıs, demokrat subayları tasfiye ederken Karadayı gibi düşünenlerin önünü açtı.

İsmail Hakkı Karadayı’ya göre; Menderes’in en büyük yanlışlardan birincisi ezanın Türkçe’den Arapça'ya çevrilmesiydi. Türkçe “Tanrı uludur” diye başlayan ezanı dinlerken duyduğu heyecanı Karadayı, “tüylerim diken diken olurdu” diye anlatıyordu komisyona.

DP’yi iktidardan indirme kararı çoktan alınmış, darbeye zemin hazırlanıyordu. 27-28 Nisan’daki öğrenci olayları planın bir parçasıydı. Menderes, bir tedbir olarak İstanbul ve Ankara’da sıkıyönetim ilan etti. Asker, olayları önlemekle görevlendirildi. Ancak bu tedbir işe yaramadı. Çünkü olayları önlemekle görevli asker, öğrencileri kışkırtıyordu. Karadayı anlatıyor: “Davutpaşa kışlasına cemselerle, kamyonlarla getirilen öğrencilerle subaylar futbol maçı yapıyor, yemek yiyordu. Ondan sonra akşam nerede yatırılacak öğrenciler? Bir kısmını arka bahçeden bırakıyorlardı.”

Nitekim bir ay sonra, 27 Mayıs sabahı, “Ordu gençlik el ele” sloganları ile iktidara el koydular!

Eski Genelkurmay başkanı, Encümen-i Daniş’e üye oldu