Kıymeti bilinmeyen değerler

Her şeyden evvel insan olarak yaratıldığımızın kıymetini bilemedik. Allah (cc) bizi, ayaklar altında çiğnenen bir karınca, bir solucan, dağlardaki vahşî hayvanlardan biri olarak yaratabilirdi. Yaratılan varlıkların en mükemmeli, en güzeli olduğumuzun  ne kadar farkındayız? Bilemiyorum.

     Tin Sûresi 4.âyette; “Biz insanı en mükemmel sûrette yarattık” buyrulmaktadır. Para ile alınması, satılması mümkün olmayan hârika uzuv ve latifelere sâhip olan insan, öyle kıymetli cihazlarla donatılmıştır ki; kalb, akıl, beyin, sinir sistemi, el ayak, göz kulak, kaştan dişlere kadar maddî mânevî bütün duygu ve uzuvlarını, ücretsiz olarak kendisine emânet eden Sâni-i Muhteşem’e ne ölçüde itaat ediyor, bu emânetleri nerede ve nasıl kullanıyor? Derin bir muhâsebe şuuru içinde görmek gerekiyor.

      5.âyette de; “Sonra da (akıl ve irâdesini suistimalden dolayı) onu en aşağı derekeye düşürdük” gerçeğini, hakîkatini görmekteyiz. 

     Görülüyor ki;  fizikî yapısı ile insan görünümlü öyle insanlar vardır ki; mahlûkâtı utandıracak, ‘Belhüm edal’ (7/179) tokatına müstehak olacak karakterde olduklarını ve insan olan insanı mahçup edecek tavırlar sergilediklerini görüyoruz.

           6.âyette ise; “Ancak îman edip güzel ve makbul işler yapanlar müstesnâdır...” buyrulmaktadır.

       Bütün uzuvlar sağlıklı iken onların kıymeti gerçek mânâda bilinmediği muhakkak.. Meselâ; ayaklar vücûdu taşıdığı müddet onun kıymeti bilinmiyor. Ne zaman,       -Allah vermesin- bir trafik kazası veya hastalıktan dolayı, insanın kangıran olmuş bir ayağı kesilse, o zaman farkına varılıyor, ayak ne kadar kıymetli imiş. 

       İnsan, bu mülâhaza ile gözüne, kulağına, akıl ve irâde