Kur’an makuliyetinde ve aklîliğinde

Kur’an-ı Kerim, Cenab-ı Hakkın bütün isimlerinin en azam tecellisiyle insanlığa inmiş bir kitaptır. Cenab-ı Hakkın geçmiş ve geleceği içine alan sonsuz ilminin de bir yansımasıdır. 300 bin 620 harf ile yani sayılı ve sınırlı harfler ile sınırsız mânâlar ifade eder. O, her asırda tazedir, hem de turfanda ve taptâze… Onun için ilim-fen ve akıl asrı olan çağımızda, insanlığın Kur’an’a ihtiyacı her zamankinden çok daha fazladır.

Bizzat Kur’an-ı Kerim’de buyuruluyor ki: “Eğer dağlar yürütülecek olsaydı, Kur’an’la yürütülürdü, yeryüzü paramparça olup da ölüler konuşturulabilseydi, o da yine bu Kur’an ile olurdu.” (Ra’d  Suresi, 13/31)

Biz, Kur’an’ın canlı tefsirleri Sahabe Efendilerimizle kısa bir anda gerçekleşen olaylara bir bakalım: “Her biri, birer kalb ve ruh kahramanı olan Sahabî topluluğu, Kur’an’ın feyyaz (çok feyizli)  ve bereketli ikliminde neş’et etmiş (yetişmiş) aşkın bir cemaattir. Onlar, arzın büyük bir bölümünde derin bir tesir icra etmişlerdir ki, DAĞLARI  SÖKÜP  ATMA, CANSIZ  CESETLERE HAYAT  OLMA  ve  ARZI  SEMÂYA  BAĞLAMA  ölçüsündeki bu harika işte, onlarla boy ölçüşecek bir başka toplum göstermek mümkün değildir. Kur’an’a gönül veren, O’nun semâvî disiplinleriyle yoğrulup şekillenen; daha doğrusu, ruhta, mânâda KUR’ANLAŞAN  bu insanlar, (hakkı bâtıldan ayıran)  Furkan ile olmazları oldurmuş; ölü ruhlara ebedî var olmanın yollarını açmış; arzın şeklini değiştirmiş; temas ettikleri toplumlara ötelerin zevkini duyurmuş; düşünceler üzerindeki zincirleri kırmış; ağızlardaki fermuarları çözmüş; hilkatteki müstesna yeri açısından insanoğlunu yeniden Allah’ın oturttuğu tahta oturtmuş; ona yitirdiği itibarını iâde etmiş; kainat, eşya ve insanı yeni baştan yorumlamış; tekvînî emirlerle (fen-teknik ve teknoloji ile ilgili Allah’ın koyduğu kanunlarla)