Kurt Gövdenin İçine Girmiş

Kur’an-ı Kerim hemen ikinci Suresi olan Bakara Suresinde Kur’an’ı ve onun meyvesi takvayı, takva sahiplerini anlattıktan sonra iki ayetle kâfirler hemen sonra da on üç âyetle münafıkları yani gövdenin içine giren kurtları anlatıyor. Onun için İşarat’ül-İ’caz tefsirinde  ikiye karşı on üç âyetin gelmesinin hikmetleri çok enfes biçimde Üstad Bediüzzaman Hazretleri anlatıyor. Evet düşmanı bilirsin ona karşı gereken tedbiri alırsın, ama bir kurtçuk gibi gizlice içine yerleşen münafığı seçmek, tanımak çok zordur, mücadele etmek daha zordur!..

Senelerce uğraşıp organize ve planlı bir şekilde devleti ele geçirenler, asker millet olduğu için, yukarıdan gelen emirlere bir erin komutanına kayıtsız şartsız uyması gibi itaat eden “Ben bilmem ama, yukarının bir bildiği vardır” düşüncesiyle hareket sâfi anlayışlı bu halka özlerinden köklerinden koparıcı icraatlarla şaşkına çevirdiler!  Eğilmemiş baş bırakmadılar ama sadece dik duran, aktif bir sabırla hareket eden bir Bediüzzaman kaldı. Yüzde on organize bir sinsi grubun yüzde doksan sarıklı âlim ve şeyh grubunu kısa zamanda nasıl devre dışı bıraktığını Üstad, On Üçüncü Lem’a’da şöyle anlatıyor:

“Ben kendim, mükerreren görmüşüm ki, yüzde on ehl-i fesad, yüzde doksan ehl-i salahı mağlup ediyordu. Hayretle merak ettim, tetkik ederek katiyen anladım ki o galebe kudretten, kuvvetten gelmiyor belki: 1-Fesattan, 2-Alçaklıktan, 3-Tahripten, 4-Ehl-i Hakkın ihtilafından istifade etmekten, 5-Ehl-i Hakkın içine ihtilaf atmaktan, 6-Zayıf damarlarını tutmaktan, 7-Hissiyat-ı nefsaniyet ve 8-Şahsî garazları tahrik etmekten, 9-İnsaniyetin mâhiyetinde muzır madenler hükmünde bulunan fena istidatları işlettirmekten, 10-Şan ve şeref nâmıyle riyakarane nefsin firavunluğunu okşamaktan, 11-Vicdansızca tahribatlarından herkes korkmasından geliyor.”

İşte böyle bir