İlk İnsan Hz. Âdem (aleyhisselam)

Rehberlik Köşesi’nin birinci bölümünde ifade edildiği gibi Şeytan, Cennet’e yerleştirilen Hz. Âdem (as) ve Hz. Havva’nın kalbine şüphe ve hüzün düşürdü. Sonra yine birkaç defa onların yanına geldi ve yeminlerle yasak ağaçtan yedikleri taktirde ölümden kurtulacaklarını söyledi. Böylece onları kandırdı ve o ağacın meyvesinden yediklerini görünce sevinçle oradan ayrıldı.

Yüce Allah, Hz. Âdem (as) ve Hz. Havva’yı bu zelle üzerine Cennet’ten Cuma günü çıkardı ve yeryüzüne indirdi. 

Hadis-i Şeriflerde, Hz. Âdem’in (aleyhisselam) cuma günü yaratıldığı, o gün Cennete konulduğu, yine Cuma günü Cennetten çıkarıldığı, aynı günde tövbesinin kabul edildiği ve yine bir Cuma günü vefat ettiği haber verilmektedir. (Ebû Dâvûd, “Salât”, 207; Tirmizî, “Cum’a”, 1; İbn Mâce, “İkametü’s-salât”, 79)

“Güneşin doğduğu günlerin en faziletlisi / en üstünü cuma günüdür. Çünkü Âdem o günde yaratılmış, o günde Cennete yerleştirilmiş ve o günde Cennetten çıkarılmıştır.” (Müslim, 854; Nesai, 3/89; İbn Kesir, 1/2328) 

(Cuma gününün ehemmiyeti için aşağıdaki notlara bakılabilir)

Hz. Âdem’in -aleyhisselam- kasıtsız olarak işlediği bu zelleden dolayı tövbe etmesi üzerine Allah tarafından bağışlanmış ve yeryüzüne indikten bir müddet sonra da kendisine peygamberlik verilmişti. Böylelikle o ilk insan, ilk baba ve ilk peygamber olmuştu. Hz. Âdem Aleyhisselam`ın yeryüzüne indiğinde alnında Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed`in (sallallahu  aleyhi  ve  sellem) nuru vardı.  

Aslında Hz. Âdem -aleyhisselam- ve eşinin şeytanın kandırmalarına kapılmaları, pişmanlık duymaları, ardından tövbe etmeleri, tövbelerinin kabul edilmesi ve Cennetten çıkarılmaları gibi hadiseler, onların soyunun dünya hayatında yapacakları yolculuğun genel bir özeti gibiydi.