Kutsal Devlet ve Deprem

Devlet nedir, ne işe yarar veya ne değildir diye çok yazıldı çizildi, kafa yoruldu, beyin patlatıldı. Tarihten günümüze çok şey değişti başkalaştı fakat devlet gerçeği değişmedi. Monarşi, oligarşi, krallık, sultanlık derken günümüze kadar geldik. 1999, 2 binli yıllarda Abant toplantıları oldu. Demokrasi, insan hakları, hukuk azınlık hakları gibi konular ele alındı. Hangi konu ele alınsa her konu bir türlü devlet mefhumuna uğrayıp geçiyordu. “Bütün yollar Roma'ya çıkması” gibi pek çok konu bir yolunu bulup devlete çıkıyordu. Anlatılan hikâyeye göre; 

Ayıya demişler 10 tane şiir yaz. Birinci şiirini armutların çeşitleri üzerine yazmış. İkincisini armudun saplarına ayırmış. Üçüncü şiirini armut ağaçlarına tahsis etmiş. Dördüncü şiirini armutların tadı üzerinde tahsis etmiş. On şiirin onu da neticede gidip dayandığı konu armut... Temsilde hata olmaz insan ve toplum üzerine hangi konuyu ele alsak hemen her konunun devlete bakan bir yönü, bir veçhesi bir ilgisi vardır. Abant toplantılarındaki konular da toplantılar ve bildiri yayınlayanlar değişik değişik olsa da neticede ana tema devletti.

Abant toplantılarında ele alınan en önemli konulardan biri devletin kutsal olup olmamasıydı. Yani kutsal olan devletin aleyhinde konuşulmaz, ona yanlış yapılmaz, ona olan bağlılık ilahi boyutlu olduğundan itaatsizlik en büyük günah ve bühtandır. Devlete karşı yapılan bir hatanın kanunlara dayalı dünyevi cezası olsa da kutsala ihanet muamelesi görür. Hainler mezarlığına bile gömülebilirsiniz. Kim devletin aleyhinde olursa büyük bir uğursuzluğa maruz kalır ve alimallah iki cihanda çarpılır; iki yakası bir araya gelmez. Dolaysıyla en büyük sevap hizmet görmesen de devlete hizmet, kanunlara riayet ve vazifeyi ikmaldir. Allah katında da en makbul kul devletin emrinden çıkmayan kuldur.  

Ayrıca devletin akla mantığa hatta kanunla