[M.Ertuğrul İncekul] Bu benim İzmir'im olamaz

M.ERTUĞRUL İNCEKUL-SAMANYOLUHABER.COM 

Ortalık buz kesmiş. Hava kurşun gibi ağır. Hayalet görüntüsünde siluetler geziyor dışarıda... Öğrencilik yıllarımın geçtiği Hatay'dayım. Tatlı hatıralarım, unutamadığım dostlarım oldu. Mekânlar aslında hikayelerimize ruh veren yerlerdir.  Mesela  Balçova Uğur Yurdu, rahmetli Muzaffer Özcengiz ve belletmenleri, öğrencileri. Üç Kuyular, Nokta Durağı, Feyzi Kul Yurdu, Emin, Kasım, Ahmet Beyler, civarında olan birçok öğrenci evleri, Ömer Hilmi Bey Dersanesi, az ileride Pamukçu Yurdu, yurt müdürü Rıdvan Bey, belletmen Selman Bey ve üst katta kalan rahmetli Halim Baba. Halil Rıfat Yurdu ve birbirinden değerli çoğunluğu İzmir İlahiyat Fakültesi öğrencileri, idarecileri. Efsane diyeceğim birbirinden fedakâr esnafları, iş dünyasının değerleri. İsim isim hafızamda kayıtlı güzel insanlar, güzel mekanlar... Ama şimdi sanki o İzmir gitmiş ve yerine tanımadığım bambaşka bir İzmir gelmiş.

Bozyaka'dayım, tarihin adeta nefesini tutup dinlediği, geçmişe ve geleceğe not düşülen mekandayım. Bozyaka Yamanlar Beşinci Kattayım! Bir zamanlar dünyanın her ülkesinden sinesi heyecanla çarparak ziyarete gelenlerin, yukarı katlara çıktıkça yüreği yerinden çıkacak gibi olunan, müzakere meclislerinde her gün yeni bir hakikate uyanılan, varlığa yeni yeni isimler verilen o büyülü mekandayım. Dünyanın her coğrafyasına ümit ve bilgelik üretilen beşinci kattayım. Esnafın, öğretmenlerin, doktorların, akademisyenlerin, değişik meslek gruplarının arı gibi hikmet petekleri, leziz irfan balları ürettikleri velut bir mekân burası. Geceleri gözyaşları ile yıkanan seccadeler serili yerlerde. Dua dua ümmet olmuş erenler yaşıyordu bu mekânda. Gözlerinin altı torba torba olmuş, uykuya küs, sinesi dört büyük okyanustan daha engin, milletine ve insanlığa kendini karşılıksız adamış mekânın ve zamanın sahibi de bu asude mekânın sakiniydi. Varlığı ile tüm dünyadan gelenlere ilham kaynağı oluyor, ümitsizlik O'nda ümit buluyordu.