Mavi Marmara'yı kim sattı?

Müzayedelerde bazen gizemli bir alıcı olur. En değerli parçayı rekor fiyata alır ama kimliğini hep gizli tutar.

Bu kez karşımızda gizemli bir ‘satıcı’ bulunuyor. Mavi Marmara davası, 20 milyon dolarlık tazminat anlaşması gereği düştü. Gerek davanın mağdurları gerekse de kamuoyu, bunu “Şehitlerin kanı satıldı” şeklinde yorumladı. İyi ama ‘satan’ kim? Bununla ilgili derin bir sessizlik var. Taraflar sus-pus. Aslında herkes ‘satanın’ kim olduğunu biliyor ama tepki göstermeye kimse cesaret edemiyor. Onun yerine mahkemeyi suçlamayı tercih ediyor.

Aslında ortada sürpriz yok. Erdoğan yıllardır bir yandan tabanına hamaset pompalarken bir yandan da perde arkası pazarlıklar yürütüyordu. Kürsülerde daima “Gazze” dedi, “İsrail, terör devleti” dedi, “Ben olduğum müddetçe İsrail’le normalleşme söz konusu olamaz” dedi, “Filistin’e, Mavi Marmara gemisine sırtını dönenler, Arafat’taki vaatlere ihanet edenlerdir” diye gürledi. Bir yandan da ‘güneydeki ülke’ ile pazarlıklar yürüttü.

İstanbul’daki dava, bir bakıma sembolikti. Gerçekten de İsrailli askerlerin tutuklanmasına yol açacağı beklenmiyordu. Ancak mağdur aileler için bu sembol dava, uluslararası hak arama yolunda önemli bir çabaydı.

İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesi, 26 Mayıs 2014 tarihinde, 9 Türk vatandaşının öldürülmesinden sorumlu tutulan dönemin İsrail Genelkurmay Başkanı Gabiel Ashkenazi, Deniz Kuvvetleri Komutanı Marom, İstihbarat Başkanı Amos Yadlin ve Hava Kuvvetleri Komutanı Avishay Levi hakkında ‘kırmızı bülten’ çıkarılması kararı verdi. Ancak yakalama kararı bir türlü İnterpol’e gönderilmedi. Dosya Dışişleri’nde hasır altı edildi.

Bir süre Mavi Marmara mağdurları ve yandaş medya, davanın ilerlememesini ‘paralel yapı’ya bağladı. Gerçekler k