Kur’an-ı Kerim’deki “mele'” ifadesi bize ne anlatıyor?

Bu soruyu bize Almanya’dan yazan okurumuz Mehmet Bey sormuş.

Bu kelime, aynı görüş ve maksatla bir araya gelip şekil ve görünüşleri, kıymet ve önemleri ile göz dolduran heyet, seçkinler zümresi ve küçük grup anlamına geliyor.

 yet-i kerimelerde mele’ tabiri, genellikle iman karşısında yerini alan ve inkârı bir yol olarak benimseyip kabullenen toplumların önde gelenleri için kullanılıyor. (Bkz.: A’raf, 7/60, 66, 75, 90; Hûd, 11/27; Mü’minûn, 23/24) Aynı zamanda inancı ne olursa olsun bir hükümdarın çevresinde, kendileriyle sürekli istişare ettiği ve vereceği hükümlerde etkin bir zümreyi ifade için de bu kelimenin tercih edildiğine şahit oluyoruz.

Mesela Firavun’un, etrafında kendileriyle fikir alışverişinde bulunduğu ileri gelen kimseler içinde, Hz. Süleyman’ın yakınında kendileriyle istişare ettiği seçkin grup ve Belkıs’ın danışmanları için de mele’ tabiri kullanılıyor. Bir farkla ki, Firavun’un mele’i, makam ve mala dayalı zalim Mısır aristokrasisinden oluşurken Hz. Süleyman’ın mele’i, ilim sahibi mü’minlerden oluşuyor.

Muhataplarını küçük görürler

İşin ilginç tarafı, kendileri bu azınlığı teşkil ettikleri hâlde, düşman olarak niteledikleri ve bu açıdan da varlıklarından rahatsızlık duyarak tacize başladıkları kesimleri azınlık olarak tavsif etmeleri bunların ortak davranışları olarak karşımıza çıkıyor.

Mesela Firavun, bir taraftan Hz. Musa ve ona inananları tehdit ederken, diğer yandan da etrafında, “Esasen bunlar, çok küçük, sefil bir gruptur. Fakat bize karşı kızgın olup diş bilemektedirler. Biz de elbette uyanık, tedbirli bir topluluğuz.” (Şuara, 26/54) diyerek kendi adına propaganda yapıyor.

Kur’an’da bahsi geçen bu zümrenin başlıca özellikleri şunlar: Zulmün her t