Muhacir ve ensar zorlukları nasıl aştı?

İlahiyatçı-Yazar Dr. Ali Demirel'in ilk yazısı  geçtiğimiz hafta Samanyoluhaber.com'da yayınlanmıştı . Her Cuma yazılarını yayınlayacağımız Demirel'in yazısı her zamanki gibi üç bölümden oluşuyor . Kendisine bir şekilde ulaşan soruları da cevaplamaya gayret eden Yazar sorularınızı bekliyor  

Muhacir ve ensar, ashâb-ı kiramı oluşturan iki ana zümredir. Malumunuz muhacir Mekke’den Medine’ye göç edenler, ensar ise onlara sahip çıkan Medineli müslümanlardır.

Allah rızası için ölümü göze alıp özgürlüğünü, evini, barkını, vatanını bırakıp Medine’ye hicret eden Muhacirlere, Medineli Müslümanlar muhabbet ve samimiyetle sadece gönüllerini değil kucaklarını da açmışlardı. 

Hiç şüphe yok ki muhacir, davası için candan, canandan vazgeçmiş kimsedir. Dava adamı sürüldüğü yerde sürgün verir. Muhacirin sürgün verebilmesi için Ensara ihtiyacı vardır. O dönemde bu bilinçle hareket eden Ensar, muhacire sahip çıkıyor, el ele verip beraberce zorlukların altından kalkıyorlardı.

Peki bunu nasıl yapıyorlardı?

Ümitsizliğe düşmediler

Allah’a sağlam imanları vardı. Kuvvetli mü’min idiler. Fedakârdılar. Sabırlıydılar. Azimli ve güçlüklere karşı tahammüllü idiler. Muhacirler, Mekke döneminde müşriklerin akıl almaz eziyetlerine metanetle, sabırla karşılık verdiler. Yılmadılar, sıkıntılar sebebiyle ümitsizliğe düşmediler. 

Sağlam bir tevekkül ve teslimiyet anlayışına sahiptiler. Onları her şartta, her zamanda ve her mekânda ümitli, dürüst, gayretli ve üretken kılan ana duruş, Allah’a tam bir tevekkül ve teslimiyetle bağlı olmalarıydı.

Peygamber Efendimize derin sevgi,